تاثير «آموزش اختصاصي سازي حافظه» بر بهزيستي مربوط به كار دانشجويان شاغل در دانشگاه اصفهان

مقدمه: بهزيستي از جمله متغيرهاي بسيار مهم مربوط به كار هستند. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش اختصاصي سازي حافظه بر بهزيستي مربوط به كار دانشجويان شاغل در دانشگاه اصفهان انجام شد.  روش كار: پژوهش حاضر  از نوع نيمه تجربي است. نمونه پژوهش 36 تن از دانشجويان شاغل دانشگاه اصفهان در سال 1399 بودند كه به روش در دسترس و پس از كسب نمره بالاي 26 از 30 در ارزيابي شناختي مونترال (Montreal Cognitive Assessment) انتخاب و به روش تصادفي ساده از نوع قرعه كشي در 2 گروه مداخله و كنترل، هر گروه 18تن، گمارده شدند.  شركت كنندگان  به  پرسشـنامه جمعيـت‌شـناختي و مقياس بهزيستي مربوط به كار (Job-Related Well-Being Scale) شامل 2 بعد آسوده - مضطرب و افسرده- مشتاق،  2 بار در پيش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند.  روايـي ابزارهـاي بـا اسـتفاده از روش روايي صـوري و روايي همزمان مـورد بررسـي قـرار گرفـت. پايايـي بـه روش همسـاني درونـي بـا محاسـبه ضريـب آلفـا كرونبـاخ و نيز ضريب تصنيف، و ضريب گوتمن تائيـد شـد. گروه مداخله تحت آموزش اختصاصي سازي حافظه طي ۵ جلسه قرار گرفتند. سپس داده ها در نرم افزار  اس پي اس اس نسخه 23 تحليل شد.  يافته ها: ميانگين اضطراب (24.678=F و0.001=P)  و ميانگين افسردگي (26.386=F و0.001=P) در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش داشته است و مداخله اثربخش بوده است. نتيجه‌گيري: آموزش اختصاصي سازي حافظه بر كاهش ابعاد آسوده-مضطرب و افسرده-مشتاق و افزايش بهزيستي مربوط به شغل تاثير داشته است. استفاده از آموزش اختصاصي سازي حافظه به منظور كاهش اضطراب و افسردگي، افزايش آسودگي و اشتياق و درنهايت بهزيستي مربوط به كار توصيه مي گردد.