بررسي ميداني مقاومت جريان ناشي از توده گياهي (مطالعه موردي: رودخانه‌هاي شاپور، فهليان و دالكي)

مقاومت جريان در رودخانه‌هاي داراي توده گياهي ازجمله پارامترهاي چالشي در مهندسي رودخانه است. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير توده گياهي بر مقاومت جريان در رودخانه‌هاي شاپور، فهليان و دالكي است. داده‌هاي اندازه گيري‌شده در اين پژوهش شامل اندازه‌گيري سرعت، نقشه‌برداري بازه‌ها و نمونه‌برداري از بستر است. در اين پژوهش پس از در نظر گرفتن فرضيات ساده كننده، رابطه‌اي براي مقاومت جريان ناشي از توده گياهي استخراج شد. بر اين اساس مقاومت جريان ناشي از توده گياهي از طريق تفاضل مقاومت جريان ناشي از ذرات بستر از مقدار مقاومت جريان كل براي هر مقطع به دست آمد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه به‌طور ميانگين درصد مشاركت توده گياهي از مقاومت جريان كل 44% است كه نشان‌دهنده تأثير غيرقابل‌انكار توده گياهي بر مقاومت جريان است. همچنين بررسي 71 نيمرخ سرعت اندازه‌گيري شده حاكي از پديده پايين‌افتادگي جريان در نيمرخ‌هاي نزديك توده گياهي بود كه با فاصله گرفتن از توده گياهي اثر اين پديده كاهش يافته و نيمرخ‌ها حالت S شكل به‌خود مي‌گيرند.