اثربخشي آموزش تاب‌آوري ادغام‌شده با شفقت به خود بر خودگويي و پريشاني روان‌شناختي در مادران دانش‌آموزان كم‌توان ذهني

مقدمه: تولد فرزند در هر خانواده مي‌تواند نقطه عطفي در زندگي هر فرد ايجاد كرده و تغييرات زيادي را به دنبال داشته باشد. اما تولد زماني مشكل‌ساز مي‌شود كه اين تولد با معلوليت همراه باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش تاب‌آوري ادغام‌شده با شفقت به خود بر خودگويي و پريشاني روان‌شناختي در والدين دانش‌آموزان كم‌توان ذهني انجام شد.روش: اين مطالعه با رويكرد كمّي و به روش نيمه‌آزمايشي و با به‌كارگيري طرح پيش‌آزمون– پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماري پژوهش متشكل از تمامي مادران كودكان كم‌توان ذهني شهر اردكان در سال‌هاي ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس، 30 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري (آزمايش و كنترل) جايگزين شدند. شركت‌كنندگان به پرسشنامه‌هاي پريشاني روان‌شناختي كسلر و همكاران (۲۰۰۲) و خودگويي (STS) برين تاپت و همكاران (2008) پاسخ دادند. پس از انتخاب‌ گروها، پروتكل آموزش تاب‌آوري ادغام‌شده با شفقت به خود نيز طي 8 جلسه (1 ساعت و نيمي) به مادران كودكان كم‌توان ذهني گروه آزمايش آموزش داده شد؛ درحالي‌كه اعضاي گروه گواه هيچ‌گونه مداخله‌اي را در طول مدت آزمايش دريافت نكردند. در پايان نيز داده‌هاي پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و آزمون‌ تحليل كوواريانس، در سطح معناداري 0.05 تحليل شدند.نتايج: نتايج نشان داد كه آموزش تاب‌آوري ادغام‌شده با شفقت به خود بر خودگويي و پريشاني روان‌شناختي والدين دانش‌آموزان كم‌توان ذهني تأثير معناداري داشته است (0.001 P)؛ بنابراين نتيجه مي‌گيريم كه آموزش تاب‌آوري ادغام‌شده با شفقت به خود مي‌تواند گزينه مناسبي براي بهبود وضعيت روان‌شناختي و سلامت روان مادران دانش‌آموزان كم‌توان ذهني باشد.بحث و نتيجه‏ گيري : بر اساس يافته‌هاي اين مطالعه مي‌توان نتيجه گرفت كه آموزش تاب‌آوري ادغام‌شده با شفقت به خود مي‌تواند گزينه مناسبي براي بهبود وضعيت روان‌شناختي و سلامت روان مادران دانش‌آموزان كم‌توان ذهني باشد.