اثربخشي گروه‌درماني كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي بر بهبود مؤلفه‌هاي ذهن‌آگاهي مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال اوتيسم

مقدمه: ازآنجايي‌كه مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال اوتيسم از سطوح بالاي  استرس برخوردار بوده و ذهن‌آگاهي نيز كه خود از مؤلفه‌هاي متعددي تشكيل شده است در كاهش استرس آنها مؤثر است؛ بنابراين تلاش در امر بهبود مؤلفه‌هاي ذهن‌آگاهي امري ضروري است، ازاين‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي گروه‌درماني كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي بر بهبود مؤلفه‌هاي ذهن‌آگاهي مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال اوتيسم انجام گرفت.روش: بررسي پيش‌رو از نوع پژوهش‌هاي نيمه‌آزمايشي (طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل) بوده و جامعه آماري شامل تمامي مادران دانش‌آموزان منطقه دو آموزش و پرورش تهران در سال 1400 كه مبتلا به اوتيسم بودند تشكيل داد. نمونه‌ها ابتدا به‌صورت هدفمند انتخاب شده، سپس به روش تصادفي ساده در دو گروه مساوي آزمايشي و كنترل تقسيم شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه ذهن‌آگاهي بائر كه قبل و بعد از دوره درمان 8 جلسه‌اي اجرا شد استفاده شد. درنهايت داده‌ها از طريق تحليل كوواريانس چندمتغيره مورد تفسير قرار گرفت.نتايج: يافته‌ها نشان داد كه مداخله ذكرشده به‌ترتيب با ضريب ايتاي 0.41، 0.43 و 0.61 بر بهبود مؤلفه‌هاي ذهن‌آگاهي شامل «مشاهده، عمل همراه با آگاهي و توصيف» مؤثر است.بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها مي‌توان از گروه‌درماني كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي به‌عنوان روشي مناسب براي بهبود ذهن‌آگاهي مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال اوتيسم استفاده كرد كه اين موضوع نه تنها سب برخورداري مادران از فوايد بهبود ذهن‌آگاهي در كاهش استرس ناشي از پرورش فرزند داراي اختلال اوتيسم مي‌شود بلكه مي‌تواند در برخورداري از ساير تأثيرات بهبود مؤلفه‌هاي ذهن‌آگاهي (نظير كاهش اضطراب، پيامدها و عوارض روان‌شناختي ناشي از پرورش فرزند داراي اختلال اوتيسم) نيز ميسر باشد.