پيش‌بيني كيفيت زندگي پرستاران بر اساس اضطراب كرونا و انعطاف‌پذيري شناختي

مقدمه: بررسي پژوهش‌هاي انجام‌شده حاكي از آن است كه با شيوع بيماري كرونا، پرستاران به‌عنوان يكي از اصلي‌ترين گروه‌هاي مقابله با بيماري، با افزايش مسائل روان‌شناختي و كاهش كيفيت زندگي روبه‌رو هستند؛ ازاين‌رو پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني كيفيت زندگي پرستاران بر اساس اضطراب كرونا و انعطاف‌پذيري شناختي انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي-همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام پرستاران استان كرمانشاه در سال 1400 بود كه تعداد 360 نفر از آنها به روش نمونه‌گيريِ دردسترس وارد پژوهش شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل مقياس‌هاي كيفيت زندگي وار و شريون (SF-36)، اضطراب كرونا علي‌پور و همكاران (CDAS) و انعطاف‌پذيري شناختي دنيس و وندورال (CFI) بود.نتايج: نتايج اين پژوهش نشان داد كه كيفيت زندگي پرستاران با متغيرهاي اضطراب كرونا و خرده‌مقياس‌هاي آن رابطه منفي معنادار (0.001 ˂P) و با انعطاف‌پذيري شناختي و خرده‌مقياس‌هاي آن رابطه مثبت معنادار (0.001 ˂P) دارد. همچنين تحليل نتايج رگرسيوني نشان داد كه متغيرهاي اضطراب كرونا و انعطاف‌پذيري شناختي با هم مي‌توانند 20.8 درصد از تغييرات متغير كيفيت زندگي را تبيين كنند.بحث و نتيجه‏ گيري: با توجه به اينكه مبحث كيفيت زندگي در پرستاران، موضوع حائز اهميتي هم براي خود آنها و هم سلامت جامعه است و نتايج تحقيق هم نشان داد كه درصد قابل قبولي از اين متغير را مي‌توان بر اساس اضطراب كرونا و انعطاف‌پذيري شناختي تبيين كرد؛ ازاين‌رو مي‌توان با برگزاري برنامه‌هايي در زمينه مديريت اضطراب، آشنايي با انعطاف‌پذيري شناختي و ارتقاي آن توسط روان‌شناس به‌صورت آنلاين يا حضوري، به ارتقاي كيفيت زندگي پرستاران كمك كرد.