ارزيابي ميزان گرايش مديران به مهارت‌هاي خودتنظيمي و خودبهسازي (مطالعۀ مديران اجرايي دانشگاه كردستان)

هدف اين پژوهش بررسي ميزان گرايش مديران اجرايي دانشگاه كردستان به ويژگي‌هاي خود بهسازي رهبر است، اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي، از لحاظ روش؛ توصيفي از نوع همبستگي بود.  جامعۀ آماري پژوهش شامل كليۀ مديران اجرايي دانشگاه كردستان (به تعداد 85 نفر) بود.  كه از اين تعداد 63 نفر با استفاده از روش تصادفي ساده انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه ۶۰ گويه‌اي متشكل از مؤلفه‌هاي درگيري شغلي، منبع كنترل، تعهد سازماني، خودكارآمدي و فراشناخت كه ضريب پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ تأييد گرديد، جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده‌هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزارهاي آماري SPSS23 و SMART PLS2 صورت گرفت. در تحليل داده‌ها از آزمون همبستگي پيرسون، آزمون كاي دو، آزمون كندال، آزمون تي تك نمونه اي،  آزمون فريدمن و تحليل مسير استفاده‌ شده است.  نتايج نشان داد پيرامون ارزيابي وضعيت متغيرهاي تعيين‌كننده گرايش به خود بهسازي رهبر شامل منبع كنترل، درگيري شغلي، تعهد سازماني، فراشناخت، خودكارآمدي، انگيزش و خود تنظيمي مديران و نيز بررسي روابط بين اين متغيرها رابطۀ معني‌داري وجود دارد و در نهايت مدل به‌كار گرفته شده در پژوهش با آزمون تحليل مسير تأييد شد.