شناسايي پيشران‌ها و پسران‌هاي كاربرد اينترنت اشياء در مديريت صنعت هوايي ايران

كاربرد اينترنت اشياء در صنعت هوايي، با بهبود عملكرد و كارآيي توانسته است نظر ذي‌نفعان و اركان كليدي را به خود جلب كند. بر اين اساس اين تحقيق بر آن است تا پيشران‌ها و پسران‌هاي كاربرد اينترنت اشيا را در مديريت صنعت هوايي مورد شناسايي قرار دهد. بر اين اساس پژوهش حاضر با رويكرد كيفي و با روش تحليل مضمون انجام شده است. جامعه‌ي آماري با روش هدفمند و گلوله برفي انتخاب شده‌اند بدين منظور افرادي مشاركت كرده‌اند كه سابقه‌ي فعاليت مديريتي در صنعت هوايي داشته‌اند و با فناوري‌هاي نوين در اين حوزه آشنا بوده‌اند. مصاحبه تا حد اشباع نظري ادامه يافته است. اين مهم در مصاحبه‌ي هجدهم حاصل شده است. جهت تاييد روايي تحقيق از روش «مثلث‌سازي منابع داده‌ها، بازبيني توسط همكاران  و بررسي توسط مشاركت كنندگان» و جهت تاييد پايايي تحقيق از « پايايي بين دو كُدگذار و بازآزمون» استفاده شده‌است. جهت تحليل داده‌ها از نرم افزار MAXQDA2020 استفاده شده و با سه مرحله كدگذاري (محور، تم اصلي، تم فرعي) پسران‌ها و پيشران‌هاي كاربرد اينترنت اشياء در مديريت صنعت هوايي ايران مورد شناسايي و واكاوي قرار گرفته است. بر اساس نتايج تحقيق پسران‌ها مشتمل بر « فرار مغزها، انحصاري بودن و عدم رقابت پذيري، شرايط سياسي و تحريم‌ها و هزينه‌ي بالاي انتقال فناوري » و پيشران‌ها مشتمل بر « شايسته سالاري و استفاده از نخبگان، افزايش توانمندي اركان كليدي، شناسايي مختصات و موقعيت جغرافيايي، اشتراك تجربه، دانش و اطلاعات» شناسايي گرديدند.