ارائه مدل احتمال وقوع پولشويي بر مبناي ويژگي هاي كيفي گزارشگري مالي

هدف پژوهش: هدف اصلي اين پژوهش بررسي تأثير كيفيت گزارشگري مالي بر احتمال وقوع پولشويي در شركت‌هاي توليدي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد. روش شناسي پژوهش: روش اين تحقيق ميداني (پيمايشي) و از نوع مقطعي بوده و نمونه آماري مشتمل بر 156 شركت عضو بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشند. در اين پژوهش براي سنجش احتمال وقوع پولشويي از دستورالعمل نظارت سازمان بورس اوراق بهادار تهران با عنوان چك ليست ارزيابي مقررات مبارزه با پولشويي و تأمين مالي تروريسم در بازار سرمايه و ساير منابع داخلي و خارجي استفاده شده است. در اين مجموعه سه دسته چك ليست شامل موارد زير آمده است: دسته اول: قانون اصلاح قانون مبارزه با پولشويي؛ دسته دوم: آيين‌نامه اجرايي قانون تأمين مالي تروريسم و دسته سوم: دستورالعمل‌ها. براي سنجش كيفيت گزارشگري مالي نيز با استفاده از روش كيفي و امتيازي بر مبناي داده‌هاي كمي همانند تحقيق برام و بيست اقدام شد. بدين منظور۳۲ شاخص كيفي را براي سنجش چهارمؤلفه مربوط بودن، قابل اتكا بودن، قابل فهم بودن وقابل مقايسه بودن و۶ شاخص كيفي براي بررسي محدوديت‌هاي گزارشگري مالي در نظر گرفته شد. يافته هاي پژوهش: نتايج بررسي فرضيه‌ها نشان دادكه افزايش كيفيت گزارشگري مالي موجب كاهش احتمال وقوع پولشويي مي‌شود. نتايج اين پژوهش همچنين نشان داد كه ويژگي‌هاي كيفيت گزارشگري مالي شامل ارائه مفيد اطلاعات با دو زيرمجموعه قابل فهم بودن و قابل مقايسه بودن و مفيد بودن اطلاعات با دو زيرمجموعه مربوط بودن و قابل اتكا بودن همگي موجبات كاهش احتمال وقوع پولشويي را فراهم مي‌نمايند.