تبيين الگوي بهينه شهر هوشمند با تأكيد بر بهبود ساختار تجاري با مدل شبكه عصبي در شهر يزد

رشد هوشمند به‌عنوان راهبردي جامع براي مقابله با گسترش پراكنده و كم تراكم مناطق پيراموني شهرها مطرح شد. هدف اين تحقيق اولويت‌بندي مناطق مختلف قلمرو پژوهش و شناسايي مناطق داراي استعداد هوشمندسازي به‌منظور اعمال راه‌كارهاي مديريتي بوده است. براي دستيابي به هدف مذكور از 8 متغير اصلي تراكم جمعيت، سرانه كاربري تجاري، كاربري دفاتر پيشخوان، نوع پوشش اينترنت و شبكه معابر، سرانه كاربري مسكوني،كاربري پاركينگ، كاربري بانك استفاده شد. جهت مدل‌سازي و ارزيابي اعتبار مدل تعداد 151 نقطه GPS، برداشت شد. لايه‌هاي اطلاعاتي جهت ورود به مدل رستري و با روش شبكه عصبي مناطق مستعد هوشمندسازي شهر يزد مدل‌سازي شد. نتايج تحقيق رگرسيون بالاي 70 درصد را در مرحله آموزش و تست نشان داد. در اعتبار سنجي مدل سطح زير منحني AUC كه درواقع نشان‌دهنده توانايي مدل در پيش‌بيني متغير وابسته است 0.9769 به دست آمد كه بسيار مناسب بوده است. پارامترهاي MSE، RMSE و R_Correlation_Test  و R2 نيز به ترتيب 0.0389، 0.1972 ، 0.8517 و 0.8912 به دست آمد. در انتها وزن شاخص‌ها متغيرهاي وابسته تحقيق پيش‌بيني شد. نتايج پهنه‌بندي نقشه نهايي مساحت قابليت خيلي كم در هوشمندسازي را 4013/78 نشان داد كه گويايي اين مطلب است زيرساخت‌ها در اين محدوده بايد جهت هوشمندسازي تقويت گردد. مناطق با قابليت خيلي زياد نيز با مساحت 687/31 قابل‌توجه بوده است. با بررسي نقشه مدل‌سازي و نقاط GPS برداشتي مناطق مستعد هوشمندسازي، انطباق بالايي در مدل‌سازي انجام‌شده و نقاط برداشت ميداني مشاهده شد.