تعيين مناسب‌ترين روش استخراج دماي سطح زمين با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي لندست (مطالعه موردي: شهر بيرجند)

جهان در حال گرم‌شدن است و جمعيت جهان به سكونت در شهرها روي مي‌آورند. اين دو حقيقت در ظاهر با هم ارتباطي ندارند اما پديده‌اي به نام «جزيره حرارتي شهري» اين دو را به هم پيوند مي‌دهد. UHI يكي از معمول‌ترين پديده‌هاي اقليم شهري است كه در آن برخي مناطق شهري، به‌ويژه مراكز شهرها، چند درجه از مناطق اطراف خود گرم‌تر مي‌شوند. مطالعه اين پديده و بررسي مكانيسم آن براي برنامه‌ريزي‌هاي شهري اهميت بسيار زيادي دارد. در پژوهش حاضر، به‌منظور برآورد LST، از چهار الگوريتم تك‌كاناله لندست، تك‌پنجره، معادله پلانك و معادله انتقال تابش در محيط نرم‌افزار QGIS، در بازه زماني 2000 و 2019 طي فصل‌هاي تابستان و زمستان در شهر بيرجند استفاده‌ شده و نيز اثر تغيير كاربري در جزيره حرارتي بررسي شده است. ابتدا دماي سطح زمين در شهر بيرجند، با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي لندست، 7 سنجنده +ETM و لندست 8، سنجنده TIRS/OLI طي سال‌هاي 2000 و 2019 ازطريق چهار روش‌ استخراج شد. به‌منظور بررسي توانايي كلي الگوريتم‌ها در محاسبه دماي سطح زمين، شاخص‌هاي آماري ميانگين خطاي مربعات، ضريب ناش‌ـ ساتكليف، ميانگين خطاي مطلق و ضريب تعيين به‌كار رفت. نتايج نشان داد كه الگوريتم تك‌كاناله لندست، در محاسبه دماي سطح زمين در شهر بيرجند، دقت بيشتري در قياس با الگوريتم‌هاي ديگر دارد.