بهبود نظم گنبد فضاكار بيدبلند خوزستان با استفاده از الگوريتم پيمايش دايره‌اي و بهينه‌سازي ژنتيك

پروفسور هوشيار نوشين و ساير محققان در سه دهه‌ي پيش شاخص‌هاي نظم سازه را به صورت كمي تعريف كردند و شيوه‌هاي مختلفي جهت بهبود نظم سازه‌‌ها نظير تراپويش، تصويرگام به گام، پيمايش كروي، تكنيك‌هاي بازگشتي و ... را براي ايجاد رده‌اي خاص از سازه‌هاي فضاكار (گنبدها و تخت) و پوسته‌هاي شبكه‌اي كه به صورت چندوجهي طراحي شده بودند، ارائه دادند و بسته به نوع پروژه يك يا چند از اين شاخص‌ها را جهت تحليل و مقايسه‌ي نظم سازه‌ها به كار بردند. با توجه به اهداف مختلف تعريف نظم هم متفاوت است. نظم مورد بررسي در اين پژوهش به افزايش المان‌ها (اضلاع) با طول‌هاي يكسان يا تقريباً يكسان، كاهش تعداد المان‌ها با طول‌هاي متفاوت، كاهش تعداد تيپ‌هاي طولي المان‌ها (بازه‌هاي طولي) و كاهش تعداد شكل‌هاي متفاوت وجوه با حفظ هندسه‌ي فرم بر مي‌گردد. هدف اين پژوهش مطالعه‌ي شاخص‌هاي نظم و همچنين بررسي و تحليل بهبود نظم مثلث‌بندي دلاني حاصل از نقاط گنبد فضاكار تك لايه‌ي بيدبلند خوزستان با الگوريتم پيشنهادي: به كار بردن الگوريتم پيمايش دايره‌اي و استفاده از بهينه‌سازي ژنتيك (با استفاده از كمينه‌سازي شاخص‌هاي مختلف نظم) در دستيابي به يك الگوي مناسب مي‌باشد. جهت بررسي بهبود نظم الگوريتم‌هايي براي محاسبه‌ي شاخص‌هاي طولي، زاويه‌اي و مساحتي نظم ارائه داده، نتايج عددي اين شاخص‌ها را محاسبه، تعريف كلي شاخص نظم را پيشنهاد نموده و نشان مي‌دهيم اين شاخص‌ها به تنهايي ملاكي براي سنجش و مقايسه‌ي نظم دو سازه نمي‌باشند. نتايج حاصل از اين پژوهش در مباحث بهبود نظم سازه‌ها، فرم‌يابي و ايجاد طرح بهينه يك سازه موثر مي‌باشد.