تحليل حساسيت، مدلسازي و بهينه سازي رفتار نيروي برشي و سايش ابزار در فرزكاري كامپوزيت پايه آلومينيومي با درصدهاي مختلف SIC

پيشرفت‌هاي صورت گرفته در بسياري از زمينه‌هاي مهندسي مرهون دستيابي به مواد اوليه با ويژگي‌هاي مطلوب است. استفاده از كامپوزيت‌هاي زمينه فلزي به دليل دارا بودن نسبت استحكام به وزن مناسب، مقاومت به سايش و خزش و... به‌عنوان يك جايگزين براي مواد اوليه رايج ازجمله آلياژهاي آهني در حال رشد سريع مي‌باشد. ماشين‌كاري كامپوزيت‌هاي پايه فلزي به دليل وجود ذرات تقويت‌كننده بسيار ساينده در زمينه فلزي آن، كاري دشوار و همراه با مشكلات فراوان روبه‌رو است. ازاين‌رو بررسي عوامل اثرگذار بر روي اين مواد امري لازم و اجتناب‌ناپذير است. در اين مطالعه سعي بر اين شده است مطالعه اي روشمند به منظور بررسي تأثير پارامترهاي سرعت دوران اسپيندل، سرعت پيشروي، عمق برش و درصد ذرات تقويت‌كننده بر روي رفتار نيروي برشي و سايش ابزار با استفاده از روش‌هاي طراحي ازمايش،  مدلسازي و روش هاي تحليل حساسيت آماري صورت گيرد. تحليل دقيق رفتارها با ارائه معادلات رگرسيون  آماري و بهينه سازي به روش درينگر و تحليل حساسيت اي - فست انجام شده است. مطابق با نتايج به‌دست‌آمده عمق برش بيشترين تأثير را بر نيروي ماشين‌كاري را داد. همچنين سرعت برشي با 77%، نرخ پيشروي با 9% درصد و عمق برش و درصد وزني ذرات تقويت‌كننده با 7% درصد ساير پارامترهاي اثرگذار بر روي سايش ابزار در فرآيند فرزكاري اين كامپوزيت هستند.