تاثير كم آبياري، تاريخ كاشت و كودهاي زيستي بر صفات اگرومورفولوژيك، غلظت نيتروژن و كربن برگ و عملكرد دانه كينوا در شرايط اردبيل

به‌منظور بررسي اثر آبياري، تاريخ كاشت و كودهاي زيستي بر صفات اگرومورفولوژيك، غلظت كربن برگ، غلظت نيتروژن برگ، نسبت كربن به نيتروژن برگ و عملكرد دانه كينوا، آزمايشي در مزرعه‌اي واقع در شهرستان بيله سوار (منطقه مغان) استان اردبيل در دو سال زراعي 1400-1398 در قالب طرح كرت‌هاي دوبار خرد شده بر مبناي طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. عامل هاي آزمايشي شامل آبياري در سه سطح (آبياري معمولي، قطع آبياري در مرحله غنچه دهي و قطع آبياري در مرحله پر شدن دانه) به‌عنوان فاكتور اصلي، تاريخ كاشت در سه سطح (5 مرداد، 20 مرداد و 5 شهريور) به‌عنوان فاكتور فرعي و چهار سطح كود زيستي نيتروژنه (بدون تلقيح، تلقيح بذر با ازتوباكتر، تلقيح بذر با آزوسپيريلوم و تلقيح با مخلوط ازتوباكتر و آزوسپيريلوم) به‌عنوان فاكتور فرعي فرعي در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه آبياري معمولي با تاريخ كاشت 20 مرداد و تلقيح توام كودهاي زيستي ازتوباكتر و آزوسپيريلوم بيش‌ترين تاثير را بر صفات مورفولوژيك و غلظت نيتروژن برگ داشته و بيشترين عملكرد دانه (304.97 گرم بر مترمربع) نيز در همين شرايط به‌دست آمد. همچنين عملكرد دانه كينوا همبستگي مثبت و معني‌دار با ارتفاع بوته (0.85=r)، قطر ساقه (0.64=r)، سطح برگ (0.86=r)، طول پانيكول (0.86=r) و غلظت كربن برگ (0.38=r) نشان داد.