بهبود كارايي حرارتي پوسته خارجي ساختمان با استفاده از مصالح كامپوزيت بي بافت طبيعي

امروزه، ارتباط علم بيوميميكري با رشته‌هاي مختلف ازجمله معماري گسترش‌يافته است. بررسي الگوها، سامانه‌ها و عناصر زيستي، راهكاري جهت ايجاد راه‌حل‌ براي رفع مشكلات زندگي انسان هاست. پيله كرم ابريشم ساختاري زيستي دارد و كامپوزيتي طبيعي است كه در طول زمان تكامل‌يافته و پاسخگوي مناسبي در برابر شرايط زيست‌محيطي براي كرم ابريشم است، خواص فيزيكي و مكانيكي بالايي در برابر تنش‌ها و عملكردي مناسب به‌عنوان عايق در برابر شرايط دمايي محيط دارد. درك روابط ساختار پيله ي كرم ابريشم، الهام‌بخش ايجاد ساختارهاي كامپوزيتي ازجمله بيوكامپوزيت‌هايي بي‌بافت با وزن كم و مقاومت بالا است. در پژوهش حاضر، با روش تحليلي–توصيفي و استدلال منطقي تلاش مي‌شود ضمن معرفي ساختار پيله ي ابريشم، با بهره‌گيري از سريسين پيله ابريشم و الياف طبيعي كه به دلايل مختلف ازجمله سبكي، عدم آلودگي، فراواني و كم‌هزينه بودن، مي‌تواند جايگزيني مناسب براي الياف مصنوع باشد، مصالحي به‌عنوان يك بيوكامپوزيت بي‌بافت، پيشنهاد گردد. اين مصالح خاصيت بازيافت‌پذيري دارد‌ و از منظر پايداري و مصرف انرژي مناسب است و مي تواند به‌عنوان عايق رطوبتي و حرارتي مورداستفاده قرار گيرد. اين عملكرد در پوسته ي خارجي ساختمان و با استفاده از پلاگين تحليل انرژي هاني بي و در محيط گرس‌هاپر، براي اقليم گرم و خشك شهر كاشان، شبيه‌سازي و تحليل‌شده است. نتايج نشان‌دهنده آن است كه كامپوزيت بي‌بافت از الياف طبيعي پيشنهادشده مي‌تواند تا 12.7 درصد ‌به بهبود عملكرد حرارتي و كاهش انتقال حرارت بين فضاي بيرون و درون ساختمان نسبت به زماني كه پوسته ساختمان بدون عايق حرارتي در نظر گرفته شود، كمك كند.