واكاوي ادله اثبات امامت در قصائد ابن‌ يمين با تاكيد بر منابع اهل سنت

Analysis of the proofs of Imamate in the poems of Ibn Yamin with emphasis on Sunni sources

ابن‌ يمين شاعر شيعي قرن هشتم در اشعار خود نه تنها به ساحت اهل بيت (عليهم السلام) اظهار ارادت مي‌نمايد، بلكه همچون فردي مسلّط به مسائل كلامي به دلائل اثبات امامت اميرمؤمنان (ع) و فرزندان معصوم ايشان مي‌پردازد. وي در سروده‌هاي خويش آيات ولايت و‌ هادي امّت؛ احاديث ردّ الشمس، غدير و منزلت؛ صفات متعدّدي مانند حكمت، عصمت، سخاوت، فتوّت، علم، قدرت و غيره را در اثبات امامت اميرمؤمنان (ع) مورد توجّه قرار داده است. ابن ‌يمين توانسته است با به خدمت گرفتن همزمان دو بعد مهم احساس و شناخت، ضمن خلق تصاوير بديعي ا‌‌‌ز مقام معنوي ائمّه (عليهم السلام)، معارف بلند شيعي را نيز به طرز ماهرانه‌اي در شعر خود به كار گيرد و از همين‌رو مي توان قصائد وي درباره ائمّة شيعه (عليهم السلام) را جزو آثار تعليمي محسوب داشت كه به تعليم بُعد كلاميِ امامت از منظر شيعي ميپردازند. در اين تحقيق از روش توصيفي- تحليلي استفاده شده است.

Ibn Yamin, the eighth century Shiite poet, not only expresses his devotion to the Ahl al-Bayt (Peace be upon them) in his poems, but also, as an informed person in theological issues, proves Imamate of Amir al-Mu'minin (the first Imam of the Shiites) and that of his innocent household. In his poems, he recited the verses of the Alvelaiah and Hadi al-ummah; Traditions of Rad al-shams, al-ghadir and al-manzilah; and the numerous attributes such as wisdom, infallibility, generosity, virtue, knowledge, power and courage in proving the Imamate of the Amir al-Mu'minin. By using two important dimensions of feeling and cognition at the same time, Ibn Yamin has been able to skillfully apply the higher Shiite teachings in his poetry while creating novel images of the spiritual status of the Imams (Peace be upon them). Therefore, his poems about the Shiite Imams can be considered as educational works that teach the theological dimension of the Imamate from the Shiite perspective. In this research, descriptive-analytical method has been used.