اثربخشي آموزش معكوس بر انگيزش تحصيلي، درگيري تحصيلي و خودتنظيمي تحصيلي دانش آموزان پسر پايه پنجم ابتدايي

Effectiveness of Flipped Education on Achievement Motivation and Academic Engagement and Academic Self-Regulation in Fifth grade boy elementary school students

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش معكوس بر انگيزش تحصيلي درگيري تحصيلي و خودتنظيمي تحصيلي دانش آموزان پسر پايه پنجم ابتدايي بود. طرح تحقيق پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي با پيش آزمون - پس آزمون همراه با گروه كنترل بوده و به لحاظ هدف كاربردي است. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان پسر مشغول به تحصيل در پايه پنجم ابتدايي منطقه 13 شهر تهران در سال تحصيلي 1401-1400 بود. نمونه گيري از نوع در دسترس شامل بر 30 دانش آموزان از يك دبستان دولتي انجام شد كه به طور تصادفي در دو گروه 15 نفره آزمايش و كنترل در دو كلاس گمارش تصادفي شدند. گروه آزمايش، تحت آموزش به روش معكوس قرار گرفتند و گروه كنترل طبق شيوه مرسومِ معلم خود پيش رفتند. ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه ي خودتنظيمي بوفارد (1995)، پرسشنامه ي درگيري تحصيلي ريو (2013) و پرسشنامه ي انگيزش تحصيلي هارتر (1981) كه همگي از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار بودند. داده ها با روش تحليل كوواريانس در نرم افزار spss20 تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين گروه آزمايش و كنترل از نظر خودتنظيمي تحصيلي، درگيري تحصيلي و انگيزش تحصيلي تفاوت معناداري (P<0.05) وجود داشت. به عبارت ديگر آموزش به روش معكوس، باعث افزايش انگيزش تحصيلي، درگيري تحصيلي و خودتنظيمي تحصيلي دانش آموزان شد.

The aim of the present study was to determine the effectiveness of reverse education on motivation, academic engagement, academic self-regulation and academic self-regulation of fifth grade elementary male students. The research design of the present study is quasi-experimental with pre-test-post-test with a control group and is applied in terms of purpose. The statistical population included all male students in the fifth grade of elementary school in Tehran. Purposeful available sampling was performed on 30 fifth grade elementary school students from a public primary school who were randomly divided into two groups of 15 experimental and control students in two classes. The experimental group was trained in reverse, and the control group proceeded according to their teacher's usual method. Research tools included Beauford (1995), Rio (2013) and Harter (1981) self-regulatory questionnaires. Data were analyzed by analysis of covariance in SPSS20 software. The results showed that there was a significant difference (P <0.05) between the experimental and control groups in terms of self-regulation, education, conflict and education and motivation. In other words, reverse education increased students' motivation, education, engagement, education, and self-regulation.