طالبان و تشكيل «دولت لوياتان قومي-مذهبي» در افغانستان (بررسي تحليلي-انتقادي «امارت اسلامي» از منظر فلسفه سياسي)

فاقد عنوان لاتين

در اين نوشتار مباني و منابع «مشروعيت» و نيز «شاخص‌ها و خصيصه‌هاي» دولت طالبان موسوم به «امارت اسلامي»، از منظر فلسفه سياسي نقد و بررسي شده است. بنابراين هدف مقاله كه به‌روش تحليلي-توصيفي و مفهومي-انتقادي تدوين شده است، بررسي تحليلي انتقادي مباني مشروعيت و شاخص‌هاي نظري-عملي امارت اسلامي طالبان است. از بررسي تحليلي-انتقادي اين موضوع به اين نتيجه مي‌رسيم كه طالبان با سلطه مجدد بر افغانستان، در اين كشور «دولت لوياتان قومي-مذهبي» تشكيل داده است. دولت لوياتان طالبان، به مباني و مفاهيم مشروعيت‌ساز مرسومِ در عرف بين‌الملل وفاداري ندارد؛ و مباني مشروعيت خود را مبتني بر «فقه حنفي»، عرف «پشتونوالي» و سنت «لويه جرگه» مي‌داند كه هيچ‌كدام از آن‌ها مبناي عام و معتبر مشروعيت در عرف ملي و بين‌المللي به‌شمار نمي‌روند. شاخص‌هاي دولت فاقد مشروعيت طالبان عبارتند از: تركيب پشتونيزم با توتاليتاريسم، قوميت‌گرايي و مردسالاري و تلفيق استبداد سياسي با استبداد مذهبي. فقدان مشروعيت ملي و جهاني با شاخص‌هاي فوق، سبب شده‌اند كه از امارت اسلامي به «دولت لوياتان قومي-مذهبي»، يا «رژيم ترس و وحشت» تعبير كنيم.

فاقد چكيده لاتين