بررسي تطبيقي ديدگاه ابن‌سينا و غزالي درباره صفات خداوند

No English title

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي ديدگاه غزالي و ابن سينا درباره يكي از بحث برانگيزترين مسائل كلامي در حوزه فلسفه اسلامي يعني صفات خداوند و نحوه تبيين اين دو انديشمند از صفات الهي مي باشد. با توجه به اين كه ابن سينا ادراك كنه ذات خداوند را محال مي داند، لذا شناخت او را تنها از طريق شناخت صفات الهي ممكن مي داند. چون ابن سينا، صفات خداوند را عين ذات او مي داند پس كسي كه بتواند صفاتش را بشناسد گويي به ذات او پي برده است. برخلاف نظر ابن سينا، رويكرد غزالي در خصوص صفات خداوند طي مراحل مختلف زندگي او دچار تغييرات بسياري شده است. زيرا به نظر او ما فقط مي توانيم صفاتي را به خدا نسبت دهيم كه خداوند خود را به آن ها وصف كرده است. پس بر اين اساس او صفات خداوند را نه همانند او و نه همانند غير او مي‌داند و معتقد است ما اصلاً نمي بايست در اين خصوص سوالي بپرسيم. مقاله حاضر با روش كتابخانه اي به واكاوي اين مسئله پرداخته و در پي رفع ابهامات مطرح شده در اين خصوص برآمده است.

No English abstract