عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي مباحث مهدوي در تفاسير شيعه و اهل‌تسنن تا قرن هفتم
پديد آورندگان :
زمزم، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج , طالب‌تاش، عبدالمجيد موسسه آموزش عالي فاطميه شيراز , توانايي سره ديني، محمدحسين دانشگاه آزاد اسلامي كرج
كليدواژه :
مهدي موعود عج , حضرت عيسي ع , تفاسير شيعه
چكيده فارسي :
قرآن به عنوان معتبرترين منبع مورد پذيرش تمامي مسلمانان در تمامي زمينه‌هاي اعتقادي و فقهي و غير آن، مورد توجه تمامي فرقه‌هاي مدعي اسلام است. مهدويت نيز به عنوان منحصر به فردترين چشم‌انداز پايان تاريخ از ديدگاه اسلام از اين قانون مستثني نيست؛ هرچند ميزان پرداختن به اين حقيقت به دلايلي مشخص، در منابع تفسيري شيعه با اهل‌تسنن تفاوتي فاحش در ميزان و كيفيت محتوا دارد؛ به گونه‌اي كه در تمامي منابع تفسيري و غيرتفسيري اهل‌تسنن تا قرن هفتم تنها دَه آيه درباره مهدويت تفسير شده، با اين ويژگي كه مفسران نامدار اهل‌تسنن تلاش دارند اين آيات را نيز با بخش مسيحي ماجرا! يعني فرود آمدن حضرت عيسي7 از آسمان، آنهم بدون هيچ پيوندي با «مهدي موعود» به پايان ببرند! ولي در منابع شيعي اين دوران، حداقل 66 آيه، فقط در كتاب‌هاي تفسيري، ذكر شده كه از نظر محتوا تقريباً تمامي موضوعات مهدوي را به صورت تفسيري يا تأويلي شامل مي‌شوند.
