بررسي آب‌انبارهاي وقفي تهران دوره قاجاريه

آب و آب‌رساني در تهران همانند ساير شهرهاي كم آب ايران از اهميت ويژه‌اي برخوردار بوده است به‌ويژه پس از انتخاب شدن تهران به پايتختي، تأمين آب شرب براي جمعيت رو به رشد آن، دغدغه‌اي اساسي بود. افزون بر اين آب‌انبارها به‌واسطه پيوند آب با اساطير باستاني، آيين‌ها و اعتقادات از اهميت خاصي در ميان مردم برخوردار بودند. نوع آب‌انبارها (شخصي يا عمومي)، به آن‌ها كاركردي مخصوص به خود مي‌داد و در اين ميان واقفان با هوشياري آب‌انبارهايي را در مجموعه‌هايي چون امامزاده، مسجد، مدرسه و... مي‌ساختند تا علاوه بر تأمين آب شرب مردم، فضايي مطلوب جهت مراودات اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي به وجود آورند. اين مقاله با روش كتابخانه‌اي- آرشيوي، همراه با مشاهدات ميداني و به شيوه توصيفي- تحليلي انواع آب‌انبارهاي تهران و جايگاه آن‌ها در شهر را بررسي خواهد كرد. همين‌طور به معرفي تعدادي از آب‌انبارهاي وقفي كه در دوره قاجاريه ساخته شدند خواهد پرداخت.