تأثير چگالي جمعيت بر بهره وري نيروي كار

فاقدعنوان لاتين

در مباني نظري اقتصاد شهري، محيط هاي شهري بزرگ و متراكم به عنوان يكي از عوامل تأثيرگذار بر بهره وري نيروي كار شناخته مي شوند. بيش از 53 درصد از جمعيت شهري ايران (39/5 درصد از كل جمعيت كشور) تنها در 32 شهر ساكن هستند كه محيط هاي شهري بزرگ و با چگالي بالا را به وجود آورده اند. حال سوال اين است كه آيا اين تمركز جمعيت توانسته است بر بهره وري نيروي كار در ايران تاثيرگذار باشد يا خير؟ اين پژوهش با به كارگيري الگوي خود توضيحي با وقفه هاي گسترده(ARDL) در دوره زماني 1395-1355، به بررسي تأثيرتمركز جمعيت شهري بر بهره ­وري نيروي كار پرداخته است. بدين منظور از متغير نسبت جمعيت ساكن در شهرهاي بالاي 250 هزار نفر جمعيت به كل جمعيت شهري، به عنوان شاخصي براي سنجش تمركز جمعيت استفاده شده است. نتايج تحقيق تأثير مثبت و معني دار تمركز جمعيت شهري بر بهره وري نيروي كار را با ضريب 0/22 نشان مي دهد. همچنين نتايج الگوي تصحيح خطا (ecm) معني دار بوده و نشان مي دهد كه در هر دوره، 35 درصد از عدم تعادل در بهره وري نيروي كار تعديل شده و به سمت روند بلندمدت خود نزديك مي شود.

فاقد چكيده لاتين