بررسي تطبيقي نماز مسافر از ديدگاه فقه شيعه و فقه عامه

اصل نماز به اتفاق علما ومفسرين شيعه واهل تسنن دو ركعتي بوده وبعد از هجرت پيامبر اسلام به مدينه دو ركعت به نمازهاي ظهر،عصر وعشا اضافه شده. طبق آيه 101 سوره نسا قصرخواندن نماز اشكال ندارد(وهنگامي كه سفر كنيد گناهي بر شمانيست كه نماز را كوتاه كنيد)طبق نظر مفسرين شيعه در تفاسير قمي،الميزان،اطيب البيان ،نمونه ...اين آيه وجوب نماز شكسته در سفر را مي رساند. وروايات كه در اين زمينه از معصومين عليهم السلام رسيده بيانگر شكسته بودت نماز درسفر هست.روايات وارده از طريق اهل سنت و ديدگاه هاي فقهاي آنان در مسئله نماز مسافر يكي نيست. عده اي بر نظرشيعه هستند؛ اما عده اي ديگر به تخيير بين قصر و اتمام در سفر قائل شده اند.طبق روايت سفيان از زهري عثمان وعايشه نماز را در سفر چهار ركعتي خواندند.أيوب و بيهقي در توجيه نماز هاي چهار ركعتي عثمان در مني گفته اند: چون مسلمانان باديه زياد حضور داشتند خواست به آنان بياموزد كه نماز چهار ركعتي است. ابن علي، از علي بن زيد، از أبي نضره روايت كرده است پيامبر ص ابي بكر وعمر نماز را در سفر دو ركعتي خواندند.با وجود اينكه همه نقل كردند پيامبر ص حضرت علي ع ، ابوبكر وعمر بصورت دو ركعتي به جا آوردند بايد جواب بدند مدرك اين فتوي وتشريع در نزد اهل تسنن چيست؟