بازخواني مؤلفه‌هاي تبييني خطبه‌هاي بانوي كربلا در كوفه و شام

تبيين و روشنگري در عرصه انديشه و در ميدان عمل از بايسته‌هايي است كه غفلت از آن پيامدهاي جبران‌ناپذيري خواهد داشت، خداي حكيم نيز از يك سو هرگونه تكليفي را بر پايه آن بنا نهاده و نبود گاهي را معيار رفع قلم بر شمرده و از سويي ديگر نيز از عالمان تعهد گرفته است تا در جهت آگاهي‌بخشي تلاش كنند. انقلاب اسلامي ايران بي‌ترديد يكي از پديده‌هاي سياسي-اجتماعي مهم پايان سده بيستم بود كه نه فقط ظهورش، بلكه استمرار آن بسياري از معاملات و اتفاقات ملي و بين‌المللي را تحت‌الشعاع خود قرار داده است؛ به عيان ديديم كه استمرار آن زياده‌خواهان را عصباني كرده و همواره در تلاش بوده تا آن را از ميدان خارج كنند؛ بنابراين رهبر فرزانه به عنوان سكاندار انقلاب بارها تبيين آن را مورد تأكيد قرار داده و به صراحت انديشمندان و آگاهان را تكليف كرده تا با توانمندي خود نسل نو را از واقعيت‌هاي انقلاب آگاه كرده و با جهاد تبيين خود، از نعمت بزرگ انقلاب اسلامي صيانت كنند. بدون شك، قيام عاشورا يكي از پديده‌هاي عظيم بشري است كه اگر نبود زينب كبري’، كربلا در كربلا مي‌ماند و تشنگان حقيقت و معرفت حسيني از آن چشمه نوراني حريت و راه بندگي حقيقي، محروم مانده و در راه ناهموار، اسير رسيدن به سعادت مي‌گشتند؛ نوشتار پيش رو، با استفاده از اسناد و داده‌هاي كتابخانه‌اي و البته بهره‌گيري از روش تحليل محتوا در صدد است خطبه‌هاي بانوي نهضت كربلا در كوفه و شام را بازخواني كرده و مؤلفه‌هاي تبييني بسيار مفيدي را شناسايي نموده است كه برخي از آنها عبارتند از: اجتناب‌ناپذيري تبيين؛ تحليل وضع موجود؛ هشدار نسبت به آينده؛ دادخواهي و محاكمه دشمن؛ تبيين ناكامي دشمن و...؛ بدون ترديد مؤلفه‌هاي بازخواني‌شده از خطبه‌هاي بانوي كربلا مي‌تواند چراغ راه مناسبي براي جهادگران جبهه تبيين باشد، تا در پرتو آن بتوانند در مسير جهاد تبيين گام‌هاي موثري بردارند.