گونه‌شناسي افزوده‌هاي تفسيري در ترجمه «علي مشكيني» با رويكرد انتقادي (موردكاوي سوره الرحمن)

افزوده‌هاي تفسيري ازجمله لوازم مورد نياز هر مترجم است؛ زيرا در برخي موارد، ترجمه واژگاني قرآن، افادۀ كامل معناي آيه را نمي‌كند و مفاهيم عميق كلام الهي به خواننده منتقل نمي‌شود؛ بنابراين، مترجمان ناچارند گاهي افزوده‌هايي به متن ترجمه اضافه كنند تا شفاف‌سازي معنايي و ساختاري متن ترجمه‌شده به‌خوبي انجام شود. ازجمله ترجمه‌هاي فارسي معاصر قرآن كريم كه در آن افزوده‌هاي تفسيري جايگاه ويژه‌اي دارد، ترجمه تفسيري «علي مشكيني» است. اين پژوهش درصدد است با استفاده از روش تحليل انتقادي، گونه‌هاي افزوده‌هاي تفسيري را در ترجمه مشكيني از سوره «الرحمن» بررسي و تحليل كند. بررسي‌ها نشان دادند هرچند مترجم تلاش كرده است تا با بيان افزوده‌هاي تفسيري، زمينۀ ارتباط بهتر خواننده با آيات كلام وحي را فراهم آورد، لغزش‌هايي نيز صورت گرفته است. گونه‌هاي افزوده‌هاي تفسيري با رويكرد انتقادي در ترجمۀ مشكيني، در حوزۀ ارجاع ترجمه الفاظ آيه به آيات بعدي، انحصاري‌پنداشتن الفاظ و گزاره‌هاي قرآني، استفاده از پيش‌فرض‌هاي علوم تجربي در ترجمه آيات، بيان مصداقي خاص از آيات، بي‌توجهي به قواعد زبان عربي همانند قاعده تغليب، استفاده از برخي از تفاسير باطني در ترجمه آيات و ... است.