شناخت رابطۀ بين علوم انساني و توسعۀ فرهنگي در ايران (مورد مطالعه شهر بوشهر)

توسعۀ فرهنگي به‌عنوان يكي از پيشران‌هاي نظام اجتماعي متأثر از عوامل متعددي است كه با توجه به ماهيت و كيفيت آن، مي‌تواند از علوم انساني تأثير زيادي بپذيرد. هدف اين مطالعه شناخت رابطۀ بين علوم انساني و توسعۀ فرهنگي در ايران با تمركز بر شهر بوشهر است. روش پژوهش از نظر رويكرد، كمي؛ از نظر گردآوردي داده‌ها، توصيفي از نوع پيمايشي است. براي سنجش متغيرها از پرسشنامۀ محقق ساخته با استفاده از تكنيك دلفي استفاده گرديد. جامعۀ آماري، تمام فارغ‌التحصيلان و افراد در حال تحصيل در رشته‌هاي علوم انساني بود كه با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS Sample Power تعداد 420 نفر به‌عنوان نمونه براي مطالعه انتخاب گرديد. تحليل‌ داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام گرفت. نتايج، نشان مي‌دهد كه بين توجه به علوم انساني و توسعۀ فرهنگي رابطۀ معنادار (0/552 =r) وجود دارد. اين وضعيت در ابعاد خردتر بين اشتغال فارغ‌التحصيلان علوم انساني و توسعۀ فرهنگي(0/483 =r)، بازدهي اقتصادي علوم انساني با توسعۀ فرهنگي (0/462 =r)، وجود نظريه‌پرداز علوم انساني و توسعۀ فرهنگي (0/588 =r)، عدم سياست زدگي علوم انساني و توسعۀ فرهنگي (0/613 =r)، بومي بودن علوم انساني و توسعۀ فرهنگي (0/537 =r)، سرانۀ مطالعه و توسعۀ فرهنگي (0/599 =r)؛ رابطه‌اي معنادار مي‌باشد. نتايج رگرسيون چندگانه نشان مي‌دهد، متغيرهاي عدم سياست زدگي علوم انساني(0/240 = Beta)، سرانۀ مطالعه در علوم انساني(0/230 = Beta)، توسعۀ علوم انساني (0/194 = Beta)، ميزان نظريه‌پردازي در علوم انساني (0/174 = Beta) و بازدهي اقتصادي علوم انساني (Beta= 0/089)، درصد 52% از تغييرات توسعه فرهنگي را تبيين مي‌نمايند. مي‌توان استنباط كرد كه توجه به اهميت و توسعه علوم انساني مي‌تواند زمينۀ توسعۀ فرهنگي را در جامعه فراهم نمايد.