بررسي عوامل جامعه شناختي عواطف مؤثر بر ميزان توسعۀ فرهنگي در شهر اصفهان

ساختار فرهنگي هرجامعه، ايدئولوژي  خاصي را تنظيم و هدايت مي كند كه در نتيجۀ آن افراد، احساساتي از خود بروز مي دهند كه قوانين احساسي فرهنگ براي آنها ساخته است و ترس، يكي از آن نمونه هاي فرهنگي است كه حدود و ثغور رفتار افراد را تعيين مي كند و به عنوان يك اصل غيرقابل انكار بر ميزان توسعۀ فرهنگي تأثير بسزايي مي گذارد. آنچه در اين پژوهش دنبال مي شود، بررسي عواملي است كه مي تواند فرايند توسعه در شهر اصفهان را تحت ا لشعاع خود قرار دهد. در مباني نظري پژوهش  با تأكيد بر جامعه شناسي عواطف، از آراء و نظريات جامعه شناسان كلاسيكي چون دوركيم و وبر و رهيافت نظري جامعه شناسان اخير چون گافمن، كمپر، پارسونز، هوقشيلد و ترنر براي تبيين موضوع استفاده شده است. مطالعه، به صورت پيمايشي و با استفاده از ابزار پرسشنامه مي باشد. حجم نمونۀ مورد بررسي تعداد 400 نفر از شهروندان شهر اصفهان مي باشند كه براساس شيوۀ نمونه گيري سهميه اي و براساس جمعيت مناطق 15گانه شهر اصفهان انتخاب شده اند. در اين پژوهش، متغيرهايي چون احساس ترس از برقراري ارتباط، احساس ترس از آزادي در سازماندهي، احساس ترس از آزادي بيان، احساس ترس از آزادي عقيده واحساس ترس از نوآوري، به عنوان متغير مستقل و ميزان توسعۀ فرهنگي، به­ عنوان متغير وابسته در نظر گرفته شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه از ميان عوامل مؤثر بر ميزان توسعۀ فرهنگي، به­ ترتيب، احساس ترس از آزادي در نوآوري،  با ضريب (0/882)، احساس ترس از آزادي بيان با ضريب (0/683)، احساس ترس از آزادي عقيده با  ضريب (0/224 )، احساس ترس از آزادي در روابط اجتماعي با ضريب (0/207) و احساس ترس از آزادي در سازماندهي  با ضريب (0/160)  قرار دارند.