آگاهي فرهنگي: تحليلي بر صلاحيت‌هاي فرهنگي پرستاران (مورد مطالعه: بيمارستان هاي آموزشي اصفهان)

روند فزايندۀ انتظارات ناشي از تنوع تقاضا در فضاي خدمات بهداشتي و درماني به‌ويژه در عرصۀ رقابتي، توجه به صلاحيت‌هاي فرهنگي را به‌عنوان الزامي در رشتۀ بهداشت و درمان، به يك مسألۀ قابل ‌تأمل بدل كرده است. از اين‌رو آگاهي فرهنگي، به‌عنوان سطحي از اين صلاحيت براي بيمارستان‌هاي دولتي كه خدمات تخصصي را به طيف وسيعي از مشتريان عرضه مي‌كنند، يك مزيت رقابتي محسوب مي‌شود. بسياري از نهادهاي خدمات درماني در تلاش‌اند از طريق دوره‌هاي آموزش ضمن خدمت، اين صلاحيت‌ها را توسعه دهند؛ اما اين امر نيازمند دانش در مورد سطح آگاهي اوليه است. بر اين اساس پژوهش حاضر باهدف تحليلي بر صلاحيت‌هاي فرهنگي پرستاران، سطح آگاهي فرهنگي آن‌ها را مورد بررسي قرار داده است. جامعۀ آماري اين پژوهش، كليۀ پرستاران مركز آموزش تخصصي بيمارستان هاي آموزشي اصفهان به تعداد 400 نفر بودند كه از اين ميان 196 نفر به‌عنوان نمونه به روش در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوري اطلاعات ميداني، پرسشنامه 36 گويه‌اي استاندارد آگاهي فرهنگي ريو (2003) بود كه پايايي ابعاد چهارگانۀ آن با استفاده از آلفاي كرونباخ بالاتر از 0.7 برآورد شد. نتايج نشان داد به‌جز، تجربيات آموزشي عمومي و مسائل پژوهشي، در ساير ابعاد، آگاهي فرهنگي بالاتر از سطح متوسط است. همچنين بيشترين ضريب تأثير در آگاهي فرهنگي، متعلق به مراقبت از بيمار با (0.35) است، اين در حالي است كه بيشترين قدرت پيش‌بيني كنندگي متعلق به تجربيات آموزشي عمومي (0.214) و مسائل پژوهشي (0.207) است.