دست‌فروش به‌مثابۀ غريبه‌

پژوهش حاضر با هدف فهم هستيِ دست‌فروش در فضاي شهري انجام‌گرفته است. پژوهش‌هاي رايج دربارۀ دست‌فروشي در چارچوبي آسيب‌شناسانه و با هدف سياست‌گذاري و ساماندهي نوشته شده‌اند. اين در حالي است كه فهم هستي و كيستي دست‌فروش و نسبتش با فرم روابط اجتماعي در فضا كم‌تر موردتوجه قرار گرفته است. ازاين‌رو، مواجهه با دست‌فروشي در چرخه‌اي از ساماندهي، قانون‌‌گذاري و سياست‌گذاري قرار گرفته است كه غالباً شكست مي‌خورند. مسئلۀ پژوهش حاضر اين است كه هستيِ دست‌فروش به‌واسطه‌ ويژگي‌هاي فضامندش با غريبۀ زيمل قابل‌توضيح است و ازاين‌رو با نوعي بيرون‌بودن، مرزي‌بودن و سياليت گره مي‌خورد. ازاين‌رو، وجود و حضور او همواره محل منازعه و تنش است؛ چراكه نسبتي با منطق منافع، فضا و قدرت برقرار مي‌كند. روش پژوهش حاضر تركيبي از مطالعۀ اسنادي و مردم‌نگارانه است؛ در اين پژوهش با بررسي مجموعۀ مصوبات و قوانين و همچنين انجام مصاحبه‌هاي مردم‌نگارانه در محدودۀ چهارراه وليعصر تلاش شده است هستيِ اجتماعي و فضامند دست‌فروش در اين محدوده تحليل شود و صورت‌بندي مفهومي دگرگوني از دست‌فروش همچون غريبه ارائه گردد.