تحول معنايي خانواده در اسناد بالادستي جمهوري اسلامي ايران

خانواده در جامعه ايراني سمت و سويي متفاوت از سياست‌هاي كلان حكومتي اتخاذ كرده و وضعيت شبه‌بحراني و فرايندي مشابه با خانواده مدرن را در از هم گسست و ناپايداري تجربه مي‌كند. اين نوشتار در پي بررسي دلايل رويه متفاوت كنشگران و رويه حكومتي- دولتي درباره خانواده، در اين مجال به تحليل محتواي كيفي اسنادبالادستي در حوزه خانواده پرداخته است. نتيجه بررسي چهل سند شامل اسناد صادره از جانب رهبر نظام، قوانين توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و اسناد مصوب شوراي عالي انقلاب فرهنگي بيانگر ثبات معنايي خانواده در مجموعه اين اسناد است. ثبات معنايي خانواده به‌واسطه در‌نظرداشتن خانواده تراز و خانواده نامتعين ذيل، انديشه در سايه و به رسميت نشناختن تحولات كنشگران در چهار دهه گذشته بوده است. اين امر سبب شده است خانواده در اسناد بالادستي صورت ذهني يابد كه با عينت اجتماعي آن در تعارض قرار دارد.