گزارش كوتاه: بررسي شكر توليدي از چغندرقند در سال 1400

نوع رقم، مديريت زراعي، بيماري‌هاي خاكزي، شرايط زيست محيطي، نحوه سرزني و مدت سيلو از عوامل مؤثر بر عملكرد، عيار و راندمان استحصال شكر از چغندرقند مي‌باشند. اين گزارش با هدف مقايسه اطلاعات بهره‌برداري كارخانه‌هاي قند شكر كشور براي دو سال 1399 و 1400تنظيم گرديد. بررسي آمار بهره‌برداري كارخانه‌هاي قند شكر كشور در سال 1400 نشان از توليد 1461965 تن شكر دارد كه 881480 تن (60/3 درصد) آن از چغندرقند و 580465 تن بقيه (39/7 درصد) از نيشكر مي‌باشد. در مقايسه با توليد 1602639 تن شكر در سال 1399 كه 767047 تن آن از چغندر قند (47/9 درصد) و مابقي 835592 تن (52/1 درصد) از نيشكر است حدود 8/8 درصد كاهش توليد مشاهده مي‌شود. اين درحالي است كه توليد شكر از چغندرقند در سال 1400 نسبت به سال 1399 حدود 12/4 درصد افزايش داشته و سطح زيركشت آن در سال 1400 در دوكشت بهاره و پاييزه با سطح سبز 121813 هكتار در مقايسه با سال 1399 حدود 13/4 درصد افزايش نشان مي‌دهد. اما ميانگين عيار و راندمان استحصال در سال 1400 به‌ترتيب با مقدار 16/35 و 80/53 درصد در مقايسه با سال 1399 به ترتيب 0/6 و 1/47 درصد كاهش نشان مي‌دهد كه مي‌تواند در اثر نحوه ناقص سرزني و مدت نگه‌داري چغندرقند در سيلوي كارخانه‌هاي قند باشد.