بررسي نقش ميانجي كنترل توجه، تنظيم هيجان و انعطاف شناختي در رابطه بين ذهن‌آگاهي و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي كنترل توجه، تنظيم هيجان و انعطاف شناختي در رابطه بين ذهن آگاهي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان انجام شد. اين پژوهش همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه آماري اين پژوهش همه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان زرند در سال تحصيلي 99-1398 به تعداد 7800 نفر بودند. نمونه شامل 300 نفر كه با روش نمونه گيري خوشهاي چندمرحله اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه هاي انعطاف پذيري شناختي دنيس و واندروال (2010)، تنظيم هيجان گارنفسكي و كريج (2001)، كنترل توجه دريبري و ريد (2002)، ذهن آگاهي والاچ و همكاران (2006) و پيشرفت تحصيلي فام و تيلور (1999) بود. يافته هاي حاصل از معادلات ساختاري نشان دهنده آن بود كه مدل از برازش خوبي با داده هاي پژوهش برخوردار بود. نتايج تحليل مسير نشان داد كه ذهن آگاهي بر كنترل توجه، تنظيم هيجان، انعطاف شناختي و پيشرفت تحصيلي اثر مستقيم و كنترل توجه، تنظيم هيجان و انعطاف شناختي بر پيشرفت تحصيلي اثر مستقيم داشتند. هم چنين نقش واسطه اي كنترل توجه، تنظيم هيجان و انعطاف شناختي در رابطه بين ذهن آگاهي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مورد تاييد قرار گرفت. بنابراين مي توان نتيجه گرفت براي پيشرفت تحصيلي دانش آموزان، كنترل توجه، تنظيم هيجان و انعطاف شناختي و ذهن آگاهي اهميت ويژه اي دارد.