شواهد رسوب شناسي و ژئوشيميايي گذر آپتين به آلبين در فروافتادگي دزفول (حوضه رسوبي زاگرس)

مطالعه توالي آپتين-آلبين در بسياري از نقاط حوضه زاگرس و صفحه عربي به دليل ناپيوسته بودن رسوبات اين بازه زماني همواره با محدوديت مواجه بوده است. برش تنگ ماغر كه در فروافتادگي دزفول واقع شده است از معدود توالي هاي پيوسته رسوبات دريايي آپتين-آلبين در صفحه عربي است كه مطالعه بر روي آن اطلاعات با ارزشي را در مورد وضعيت اقيانوس شناسي ديرينه اين بازه زماني در اختيار قرار مي دهد. در اين مطالعه سعي شده است تا علاوه بر مطالعه ريزرخساره هاي رسوبي با استفاده از پتروگرافي برش هاي نازك، روند تغييرات %TOC و %CaCO3  در رسوبات گذر آپتين-آلبين به منظور تحليل وضعيت اقيانوسي، مورد بررسي قرار گيرد. در برش تنگ ماغر، ميزان TOC در قاعده آشكوب آلبين به 8/5 درصد رسيده است كه حاكي از وجود شيل سياه در اين بخش مي باشد. اين يافته مهم در كنار داده هاي بايواستراتيگرافي مطالعات پيشين توانسته است تا علاوه بر تعيين جايگاه كرونواستراتيگرافي اين شيل، امكان تطابق دقيق آن را با ديگر افق هاي شيل سياه در ساير حوضه هاي رسوبي برقرار سازد. تغييرات ميزان CaCO3 نيز در لايه هاي مختلف با مقادير متفاوت به ثبت رسيده است كه مهم ترين اين نوسانات از نظر تفسيرهاي پالئواكولوژي در انتهاي آپتين و لايه هاي ابتدايي آلبين بوده است كه با كاهش قابل توجه در ميزان CaCO3 شناخته شده است. اين موضوع در تلفيق با اطلاعات فسيل شناسي موجود مي تواند مويد شرايط اسيدي آب دريا در زمان ته نشست رسوبات گذر آپتين-آلبين باشد.