طراحي فضاهاي عمومي شهري با رويكرد مناسب سازي و دسترس پذيري ايمن براي معلولين جسمي- حركتي (نمونه موردي : محدوده بلوار قائم شهر سمنان)

دستيابي به رشد و ترقي يك جامعه مستلزم ايجاد فرصت‌هاي برابر و نيز چگونگي به كارگيري استعدادها و توانايي‌هاي موجود در آن مي‌باشد. يكي از اين فرصت‌ها امكان حضور معلولان همانند ديگر افراد در جامعه مي‌باشد؛ بي‌ترديد افراد معلول براساس تساوي حقوق شهروندي نيازمند حضور در فضاهاي عمومي شهري و برقراري تعاملات اجتماعي مي‌باشند؛ لذا در پژوهش حاضر سعي بر آن شده است تا با توجه به اهميت موضوع، به طراحي و مناسب سازي اين دسته از فضاها در يكي از مهم‌ترين بلوار شهر سمنان (محدوده بلوار قائم) جهت رفع مشكلات، ارتقاء حضور و قابليت دسترسي ايمن معلولين به اين فضاها كه هدف اين تحقيق مي‌باشد، پرداخته شود. بنابراين پس از مطالعات كتابخانه اي، به بررسي و تحليل وضع موجود با انجام برداشت ميداني، توزيع پرسشنامه و بهره گرفتن از تكنيك‌هاي SWOT و QSPM پرداخته شده است. با توجه به تحليل و بررسي‌هاي انجام شده، مشكلات اصلي در اين محور: عدم تسهيل در عبور و مرور پياده و سواره، عدم سهولت دسترسي و بهره مندي مناسب از اماكن عمومي، فضاها و تمهيدات ويژه گذران اوقات فراغت مي‌باشد. در ادامه، جهت رفع مشكلات، راهبردها و راهكارهاي اجرايي ارائه شده است. نتيجه به دست آمده از اين مقاله نشان مي‌دهد با اجراي راهكارهايي همچون مناسب سازي پياده روها، خيابان‌ها، ساختمان‌هاي عمومي، عناصر مبلمان شهري، بازنگري و مناسب سازي محور مطالعاتي براساس شاخص‌هاي طراحي و ضوابط شهرسازي، مي‌توان به ارتقاء حضور شهروندان به ويژه معلولين جسمي- حركتي كمك كرد.