تحليل پيشران‌هاي اثرگذار بر پراكنش فضاهاي سبز شهري با تكيه‌بر رهيافت عدالت محيط زيستي با رويكرد آينده پژوهي (مطالعه موردي: شهر اصفهان)

شهرها به‌عنوان كانون‌هاي تمركز فعاليت و زندگي انسان‌ها براي اينكه بتوانند پايداري خود را تنظيم كنند، چاره‌اي جز پذيرش ساختار و كاركردي متأثر از سيستم‌هاي طبيعي ندارند. در اين ميان فضاهاي سبز شهري به‌عنوان جزء ضروري و لاينفك پيكره يگانه شهرها در متابوليسم آن‌ها نقش اساسي را دارا مي‌باشد كه كمبود آن‌ها مي‌توانند اختلالات جدي در حيات شهرها به وجود آورد. بنابراين هدف پژوهش حاضر، تبيين پيشران‌هاي تأثيرگذار بر پراكنش فضاي سبز شهر اصفهان با تكيه‌بر رهيافت عدالت محيط زيستي است. روش تحقيق به لحاظ هدف كاربردي و ازنظر روش‌شناسي توصيفي_تحليلي است به‌نحوي‌كه ابتدا با روش دلفي عوامل شناسايي پس از اعتبار بخش آن توسط كارشناسان در قالب پرسشنامه ميك‌مك مورد ارزيابي قرارگرفته است و براي اين كار از روش‌هاي اقتصادسنجي در تطبيق داده‌ها با رويكرد آينده‌پژوهي توسط خبرگان و كارشناسان شهري كمك گرفته است. يافته‌هاي تحقيق حاضر مشخص كرد كه از بين عوامل 20 گانه، استفاده از فناوري‌هاي نوظهور و سازگاربامحيط‌زيست، تأكيد بر رواج استفاده از سوخت‌هاي پاك در فضاهاي شهري، توجه به وضعيت اقتصادي اقشار ساكن در شهرها، استفاده از مقررات و سياست‌گذاري‌ها در برنامه‌ريزي محيط‌زيستي توسط سمن‌ها، سرمايه‌گذاري در حوزه‌هاي زيرساختي محيط‌زيستي در شهرها و دسترسي به انرژي‌هاي سوختي مناسب در شهرها پيشران‌هاي كليدي اثرگذار بر پراكنش فضاهاي سبز شهري در اصفهان با رويكرد عدالت محيط زيستي محسوب مي‌گردند. بنابراين، انتظار مي‌رود با بهره‌گيري از پيشران‌هاي يادشده شهر اصفهان بتواند به آستانه‌اي مناسب از عدالت محيط زيستي براي شهروندان در دسترسي به فضاهاي سبز شهري دست يابد.