لزوم گزارش دهي موارد مشكوك به جرم پولشويي با نگاهي به استراتژي پليس در جرم‌يابي

زمينه و هدف:مقررات مربوط به حفظ محرمانگي و رازداري بانكي امروزه يه عنوان يكي از عوامل مؤثر در جذب سرمايه مشتريان محسوب مي شود. در كنار اين تعهد كشف جرائم مرتبط با پولشويي توسط بانكها و لزوم گزارش دهي اين موارد را با چالش مواجه نموده است. بر اين اساس به دنبال بررسي اين امر هستيم كه اصل نسبي گرايي در جمع بين اصل رازداري و لزوم گزارش دهي موارد مشكوك به پولشويي در بانكداري بين المللي از چه معنا و مفهومي برخوردار است؟ همچنين استراتژي اينترپل در اين زمينه شامل چه اقداماتي مي باشد. روش: اين مقاله به روش توصيفي- تحليلي نگارش يافته است.يافته ها و نتايج: اگرچه عدم افشاء اطلاعات توسط بانكها امروزه يك تكليف براي آنهاست اما اين امر مطلق نيست و در مواردي اين تكليف تبديل به الزام براي گزارش دهي موارد مشكوك مي گردد. آنچه داراي اهميت مي باشد اين است كه عدم افشاء اطلاعات در مواردي كه اقدامات غير قانوني صورت مي گيرد موجب بر هم خوردن نظم و امنيت عمومي كشور مي گردد. در خصوص اينكه دولتي يا خصوصي بودن بانكها در اين زمينه چه اثري دارد اختلاف نظر وجود دارد اما اين نگراني وجود دارد كه دولتي بودن بانكها موجب تسلط بيشتر حاكميت ها بر اطلاعات مشتريان بانك ها شود. مقابله با پولشويي در استراتژي اينترپل نيز وجود دارد، بر اين مبنا اين اقدامات را مي توان شامل همكاري با گروه ويژه اقدام مالي، راه اندازي مركز جرايم مالي و مبارزه با فساد، تدوين پروتكل واكنش سريع ضد پولشويي و ايجاد مركز مقابله با جرائم سايبري اينترپل دانست. اقدامات پليس ايران در جرم يابي موارد مشكوك به پولشويي را مي توان در دو شكل كلي الف: تحول در ماهيت پليس و تبديل آن به پليس علمي و ب: اقدامات اجرايي مورد بررسي قرار داد.