بررسي اثر افزودن اتيلن-وينيل استات بر پارامتر‌هاي مقاومت خاك دانه‌اي

بهسازي خاك‌ها از ديرباز نقش مهمي در علوم عمراني به خصوص در علم ژئوتكنيك ايفا كرده‌ است ليكن با گذشت زمان و كمبود زمين‌هاي مقاوم جهت احداث سازه‌هاي عمراني پيشرفته‌تر، مهندسين اين حوزه بر آن شدند تا روش‌هاي نويني در جهت تثبيت و تسليح خاك‌هاي مسئله‌دار به كار گيرند. هم‌چنين در سال‌هاي اخير با توجه به مشكلات زيست‌محيطي هم‌چون افزايش زباله و ضايعات صنعتي و رها شدن آن‌ها در محيط زندگي افراد، مشكلاتي را براي حيات موجودات زنده به وجود آورده است. در چنين شرايطي مهندسين حوزه ژئوتكنيك تلاش نموده‌اند، با به كارگيري اين مواد در پروژه‌هاي عمراني، حفاظتي از محيط‌زيست به عمل آيد و علاوه بر آن با توجه به هزينه‌هاي بسيار ناچيز مواد ضايعاتي، باعث كاهش هزينه‌هاي اقتصادي پروژه‎‌هاي بهسازي خاك نيز بشوند. در نتيجه در اين پژوهش، به تسليح خاك دانه‌اي در دو حالت سست و نيمه متراكم با استفاده از ماده ضايعاتي صنعتي پليمري با نام كامل اتيلن-وينيل استات (EVA) پرداخته شده است. آزمايش‌‌ها در درصد‌هاي مختلف وزني EVA (0، 0/2، 0/5، 0/75، 1، 1/25، 1/5، 1/75، 2، 2/25،2/5، 3 و 4)، بدون افزودن رطوبت و با استفاده از دستگاه CBR صورت گرفته ‌است. نتايج نشان مي‌دهد CBR خاك با استفاده از اين مواد افزودني به طور قابل توجهي افزايش پيدا كرده و تاثير آن با كاهش وزن مخصوص خاك، بر روي خاك بيشتر مي‌شود. هم‌چنين مقدار بهينه مواد افزودني در حالت سست و نيمه متراكم به ترتيب 2% افزودني و 1% افزودني مي‌باشد.