تدوين مدل رضايت دانشجويان از آتليه مجازي طراحي معماري و دلالت‌هايي براي مديران آموزشي (مطالعه موردي: دانشكده هاي فني حرفه اي پسران مرودشت، باهنر شيراز و الزهرا شيراز)

مقدمه و هدف: با شروع ويروس كرونا در جهان، آموزش به سمت برگزاري در محيط مجازي سوق يافت و ادامه فرآيند آموزش معماري نيز همانند دوره‌هاي آموزشي، به‌ سبب تعطيلي دانشگاه‌ها، تنها در بستر مجازي ممكن گشت. همين امر باعث ايجاد مشكلاتي در نحوه آموزش و در نتيجه كاهش بازده يادگيري گرديد. جهت بررسي درك وضعيت موجود و بهبود فرآيند آموزش طراحي معماري در شرايط پاندمي كرونا، پژوهش حاضر به تدوين و ارزيابي عوامل مؤثر بر رضايت دانشجويان از آتليه مجازي طراحي معماري پرداخته شده است. روش شناسي پژوهش: پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقيق آميخته و در 3 مرحله صورت پذيرفته است، ابتدا از روش 7 مرحله‌اي فراتركيب بارو سو و سندلوسكي به‌منظور بررسي مدل مفهومي اوليه تحقيق استفاده گرديد. جهت بررسي پايايي پژوهش كيفي فراتركيب، از ضريب كاپا- كوهن استفاده شد. سپس در مرحله دوم با توزيع پرسشنامه ميان مدرسان آتليه مدل تكميلي تحقيق حاصل گرديده و در مرحله سوم به‌منظور اعتبارسنجي كمي الگوي پيشنهادي، از آزمون‌هاي مختلف و روش تحليل عامل تأييدي و در نهايت جهت بررسي صحت فرضيات و آزمون الگوي پيشنهادي از نرم‌افزار Smartpls3 به منظور مدل‌سازي معادلات ساختاري و روش تحليل مسير استفاده شده است. يافته ها: پس از تأييد مساعد بودن ضرايب مسير و معنادار بودن ضرايب (t-value) به بررسي الگوي تحقيق بر اساس شاخص‌هاي مختلف پرداخته‌ايم كه نتيجه بررسي شاخص‌ها نشان‌دهنده برازندگي الگوي پيشنهادي مي باشد. مراحل صورت گرفته كفايت علمي الگوي پژوهش را تأييد مي كند. ترتيب الگوي تحقيق با 4 بعد: امكانات و تجهيزات فني، كيفيت ياددهنده، كيفيت يادگيرنده و كيفيت محتواي آموزشي و با 12 مؤلفه و 31 شاخص مورد تأييد نهايي قرار گرفت. نتايج حاصل از آزمون تي نشان مي‌دهد كه رضايت دانشجويان از آموزش مجازي آتليه طراحي معماري در سطح متوسطي قرار دارد و ميانگين‌ها بيانگر اين امر مي باشند كه،  بعد كيفيت ياد دهنده در وضعيت نسبتاً مطلوب و ابعاد كيفيت يادگيرنده، تجهيزات و امكانات فني و كيفيت محتواي آموزشي در حد متوسط است.