پيش‌بيني خودنظم‌دهي تحصيلي بر اساس باورهاي هوشي و ذهن‌آگاهي دانش‎آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان آباده

مقدمه و هدف: شناسايي عواملي كه در فرايند يادگيري نقش و بر عملكرد دانش‎آموزان تاثير زيادي دارند امروزه به عنوان يكي از محورهاي اساسي تعليم و تربيت و از بحث‌هاي جالب و مورد علاقه بسياري از معلمان و روانشناسان است. يكي از اين عوامل خودنظم‌دهي تحصيلي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي پيش‌بيني خودنظم‌دهي تحصيلي براساس باورهاي هوشي و ذهن‌آگاهي دانش‎آموزان مقطع متوسطه شهر آباده انجام شد. روش شناسي پژوهش: نوع پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان آباده (2850 نفر) بودند كه مطابق جدول مورگان 300 دانش‎آموز بـه روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. آزمودني ها، پرسشــنامه خودنظم‌دهي تحصيلي (كانل و ريانل، 1987)، باورهاي هوشي (عبدالفتاح و يتس، 2006) و مهارت‌هاي ذهن‌آگاهي (باير و همكاران، 2006) را تكميـل نمودنـد. از نرم افزار SPSS و روش هاي آماري توصيفي شامل ميانگين، انحراف معيار و همبستگي پيرسون و استنباطي شامل رگرسيون چند متغيري به روش اينتر جهت تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته ها: نتايج يافته‌ها حاكي از رابطه معنادار و مثبت بين خودنظم‌دهي تحصيلي با باورهاي هوشي افزايشي و ذهن‌آگاهي و رابطه منفي و معنادار بين خودنظم‌دهي تحصيلي با باورهاي هوشي ذاتي بود. بحث و نتيجه گيري: باورهاي هوشي و ذهن‌آگاهي قادر به تبيين سهمي از واريانس خودنظم‌دهي تحصيلي بودند. اين بررسي روابط موجود بين متغيرها را روشن مي‌كند و اين تبيين موجب گسترش فهم ما و يافتن راه‌هايي براي بهبود خودنظم‌دهي تحصيلي دانش‎آموزان خواهد شد.