تبيين رابطه مهارت‌هاي كوانتومي مديران باسياست گذاري و بهسازي نظام تصميم‌گيري در دانشگاه آزاد اسلامي استان مازندران

مقدمه و هدف: هدف از انجام اين پژوهش تبيين رابطه مهارت‌هاي كوانتومي مديران باسياست گذاري و بهسازي نظام تصميم‌گيري در دانشگاه آزاد اسلامي استان مازندران مي‌باشد. روش پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازنظر نحوه گردآوري داده‌ها توصيفي‌همبستگي بود. روش شناسي پژوهش: جامعه آماري شامل كليه اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه‌هاي آزاد استان مازندران (1461 نفر) تشكيل مي‌دادند. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي 305 نفر جهت بررسي انتخاب شدند. براي برآورد حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد، ابزار گردآوري داده‌هاي پژوهش پرسشنامه استاندارد مهارت‌هاي كوانتومي عظيمي و رضوي (1393) و پرسشنامه محقق ساخته سياست‌گذاري و بهسازي نظام تصميم‌گيري بود كه ضريب آلفاي كرونباخ آن‌ها به ترتيب 0.864، 0.897 و 0.901 به دست آمد و روايي صوري و محتوايي آن‌ها با استفاده ازنظر متخصصان تائيد شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها از طريق مدل معادلات ساختاري در نرم‌افزار SPSS, AMOS تحليل شدند. يافته ‌ها: نتايج نشان داد كه مهارت‌هاي كوانتومي مديران و سياست‌گذاري با تصميم‌گيري رابطه مثبت و معني‌دار مي‌باشد، نقش ميانجي سياست‌گذاري در ارتباط بين مهارت‌هاي كوانتومي مديران و با تصميم‌گيري معني‌دار نبود. بحث و نتيجه ‌گيري: به نظر مي‌رسد رابطه مهارتهاي كوانتومي مديران با سياستگذاري وبهسازي نظام تصميم گيري رابطه معني داري مي باشد.