بررسي عوامل مؤثر برتوان تصميم‌گيري مديران متوسطه به منظور ارائه مدل ارتقا توان تصميم‌گيري (مورد مطالعه مقطع متوسطه اول استان خوزستان)

مقدمه و هدف: درهدف تحقيق حاضر ارائه مدلي براي توسعه توان تصميم‌گيري مديران و تعيين راه‌كارهاي رسيدن از وضع موجود به وضع مطلوب بود. روش تحقيق حاضر آميخته اكتشافي از نوع كيفي و كمي مبتني بر گرندد تئوري بود. جامعه آماري مورد نظر در بخش كيفي را خبرگان حوزه آموزش و پرورش در سمت‌هاي مديريتي تشكيل دادند كه با روش هدفمند تا 15 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و با آن‌ها مصاحبه صورت پذيرفت. هم‌چنين در بخش كمي جامعه آماري شامل كليه مديران مقطع متوسطه اول در استان خوزستان بودند كه به دليل پراكندگي جغرافيايي و حجم زياد جامعه آماري در اين تحقيق با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي به صورت تصادفي كه با تقسيم مدارس متوسطه به چهار بخش (شمال، جنوب، شرق و غرب) از مناطق (ايذه، دهدز باغملك اهواز ماهشهر دزفول ابادان خرمشهر) و فرمول كوكران حجم نمونه 326 نفر (176 نفر زن و 150 نفر مرد) نفر تعيين شد. ابزار گردآوري داده‌ها در اين پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود كه از بخش كيفي استخراج شد و روايي آن به نظرات خبرگان و پايايي با آلفاي كرونباخ تاييد شد. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از رويكردهاي گرندد تئوري و معادلات ساختاري با نرم‌افزارهاي MAXQDA و SPSS23 و SmartPLS استفاده شد. نتايج نشان داد كه ابعاد اصلي مدل را عوامل علي، زمينه‌اي، مداخله‌گر، راهبردها و پيامدها تشكيل مي‌دهند و شامل 74 زير مؤلفه هستند و نتايج مدل تحقيق نشان داد كه مدل مورد استفاده تحقيق حاضر از برازش مناسبي برخوردار بود. نتايج نشان داد كه در ميان ابعاد اصلي مدل عوامل علي، زمينه‌اي، مداخله‌گر، راهبردها و پيامدها مي‌توانند در ارتقاي توان تصميم‌گيري مديران مؤثر باشند.