ترجمان دانش در دانشگاه‌ علوم‌پزشكي كاشان؛ ديدگاه اعضاي هيأت‌علمي

سابقه و هدف: فاصله بين پژوهش و عمل، جزو يكي از چالش‌هاي مهمّ نظام سلامت به‌حساب مي‌آيد. يك پاسخ احتمالي به اين چالش «ترجمان دانش» است. اين تحقيق با هدف بررسي وضعيت ترجمان دانش در دانشگاه علوم‌پزشكي كاشان در سال ۱۴۰1 طراحي و انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي در سال 1401 روي يك نمونه 114 نفري از اعضاي هيأت‌علمي دانشگاه علوم‌پزشكي كاشان به‌روش نمونه‌گيري دردسترس انجام گرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه ترجمان دانش بود كه توسط كميته ترجمان دانش دانشگاه علوم‌پزشكي تهران طراحي و تأييد اعتبار شده بود. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده ازطريق نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي تي‌ تك‌نمونه‌اي، تي مستقل، تحليل واريانس، يومن ويتني و اندازه‌گيري مكرر مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. نتايج: ميانگين نمره كلّ ترجمان دانش، 0/54±2/73 و هريك از ابعاد نيازسنجي مخاطبان، توليد و كاربرد دانش به‌ترتيب 0/65±2/68، 0/59±2/82 و 0/57±2/67 به‌دست آمده است كه اختلاف معناداري با حدّ متوسط 3 دارند. بُعد «كاربرد دانش» كمترين و بُعد «توليد دانش» بيشترين ميانگين را به‌خود اختصاص دادند. همچنين بين ميانگين امتياز كلي ترجمان دانش و هريك از ابعاد آن با جنس، جايگاه شغلي، نوع گروه، سابقه خدمت، سطح تحصيلات، شركت در كارگاه‌هاي آموزش ترجمان دانش و تعداد طرح پژوهشي اعضاي هيأت‌علمي موردمطالعه اختلاف آماري معناداري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه وضعيت ترجمان دانش در دانشگاه علوم‌پزشكي كاشان كمتر از سطح متوسط مي‌باشد و تا سطح مطلوب فاصله دارد. بنابراين اقداماتي جهت تسهيل فرآيند ترجمان دانش در دانشگاه و بهبود شرايط آن ضروري مي‌باشد.