بررسي تغييرات پوشش برف و دماي سطح زمين با مولفه توپوگرافيكي ارتفاع مطالعه موردي: حوضه آبريز درياچه اروميه

سطوح داراي پوشش برف (SC) بر تعادل انرژي سطح زمين از طريق بازخورد آلبيدو تأثير مي‌گذارد، و همچنين تاثير عمده‌اي بر فرآيندهاي اقليمي، فعاليت‌هاي انساني و چرخه هيدرولوژي، دارد. دماي سطح زمين (LST) از عناصر اصلي در شناخت اقليم يك منطقه است كه تغييرات و نوسانات آن‌ها در طبقات ارتفاعي مختلف براي بررسي‌هاي هيدرولوژيكي بسيار كاربردي است. هدف از اين مطالعه ارزيابي و بررسي ارتباط دماي سطح زمين و سطح پوشش برف با مولفه توپوگرافيكي ارتفاع در حوضه درياچه اروميه مي‌باشد. در اين پژوهش به علت سهولت دسترسي به داده‌هاي سنجش‌ازدور و تفكيك مناسب زماني و مكاني تصاوير ماهواره‌اي ترا، از تصاوير سنجنده موديس به صورت ماهانه، فصلي و سالانه در بازه زماني 1379-1399 استفاده شده است. نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد بين LST و SC رابطه معكوس وجود دارد، همچنين بررسي نقشه‌هاي SC و طبقات ارتفاعي نشان مي‌دهد رابطه مستقيمي بين اين دو متغير وجود دارد، در واقع با افزايش ارتفاع پايداري برف در منطقه افزايش مي‌يابد به‌طوري‌كه در ارتفاعات بيشتر از 3000 متر مقدار سطح پوشش برف بيش از 98% نسبت به منطقه است. تغييرات دماي سطح زمين در ارتفاعات مختلف معكوس تغييرات سطح پوشش برف است بنابراين در ارتفاعات كمتر از 2000 متر ميانگين سالانه دما 21تا 35 درجه سانتي‌گراد است، اما در ارتفاعات بالاتر از 3500 متر ميانگين دماي سالانه حدود 7 الي 13 درجه مي‌باشد.