پاييش تغييرات شوري خاك در اثر پيشروي آب شور درياچه اروميه در محدوده صنعتي و زارعي غرب تبريز با استفادده از شاخص هاي طيفي مطالعه موردي: اطراف پالايشگاه تبريز

شناسايي تغييرات به موقع و با ديد وسيع تر در شرايط محيطي به وِيژه تغييرات در ويژگي هاي خاك و نظارت بر تغييرات كاربري و پوشش اراضي و مطالعات محيط زيستي در مقياس محلي، منطقه اي و جهاني از جمله مزايايي استفاده از داده ها و ابزارهاي سنجش از دور است. شوري آب و به دنبال آن شوري خاك در محدوده شرق درياچه اروميه و اراضي غرب تبريز از جمله تهديدات خاك و زمين هاي زارعي و در عين حال براي محدوده هاي صنعتي تبديل شده است . هدف اصلي اين تحقيق بررسي و تحليل شوري آب و خاك منطقه جهت پايش وضعيت زمين هاي كشاورزي در 20سال اخير است كه با توجه به گستردگي خاك‌هاي شور و افزايش شوري آب از گذشته تا به حال، وضعيت پوشش گياهي و منابع آبي منطقه مورد بررسي قرار گرفته است .. ناحيه مادون قرمز حرارتي، اغلب براي تعيين رطوبت و شوري به كار مي رود. به همين دليل از شاخص‌هايي كه از اين باندها استفاده شده است . از جمله شاخص هاي كه در اين تحقيق پياده سازي شده است شاخص هاي : NDSI ، SI-1 ، SI-2 ، SI-3 ، SI-4 ، SI-4 ، SI-5 ، SI-6 و IPVI. .نتايج بررسي تغييرات شوري در طي زمان در محدوده مورد بررسي نشان مي دهد كه در بازه زماني مورد مطالعه ،ميزان شوري خاك در مناطق شمال غربي و جنوب شرقي پالايشگاه تبريز روند افزايشي داشته و مساحت خاك شور در اين مناطق نسبت به سال هاي گذشته بيشتر شده است. نقطه مركزي نقشه، موقعيت دقيق پالايشگاه تبريز مي‌باشد و در نواحي شرق پالايشگاه كه شامل زمين‌هاي زراعي مي‌باشد، شوري خاك افزايش پيدا كرده است. يكي از عوامل افزايش شوري در اين بازه زماني، آبياري نامناسب مزارع و به عبارت كلي تر عوامل انساني مي‌باشد.