كاربرد روش نوظهور QSM در MRI جهت تشخيص بيماري آلزايمر: چه رابطه اي بين رسوبات آهن هسته هاي مغزي با سن و شدت اختلالات وجود دارد؟

زمينه. رسوبات آهن از طريق مسيرهاي مختلفي باعث آسيب به نورون ها و ايجاد اختلالات شناختي مي شوند. امروزه به كمك روش تصويربرداري كمي پذيرفتاري مغناطيسي (QSM, Quantitative Susceptibility Mapping)، مقدار تجمع آهن در نواحي مختلف مغز قابل ارزيابي و اندازه گيري است. اين پژوهش با هدف شناسايي تغييرات رسوب آهن هسته هاي مغز در مراحل مختلف اختلالات شناختي با استفاده از روش QSM، به معرفي نشانگرهاي زيستي جهت تشخيص زودهنگام اين اختلالات مي پردازد. روش كار. در اين مطالعه داده هاي مربوط به 35 شركت كننده با شرايط شناختي طبيعي و 46 بيمار مبتلا به اختلالات شناختي كه بر اساس شدت اختلال در چهار گروه مختلف طبقه بندي شده اند، از پايگاه داده ADNI بارگيري شدند. پس از تعيين نواحي مورد نظر (ROIs) به كمك ابزار تقسيم بندي خودكارFSL، ميانگين مقادير QSM دوازده هسته مغزي به كمك نرم افزار 3D Slicer مشخص و جهت تجزيه و تحليل آماري از نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته ها. همبستگي معكوس در هسته پوتامن چپ گروه LMCI (P=0/041) مشاهده گرديد. همبستگي مستقيم بين متغير سن و مقادير QSM هسته هاي پوتامن چپ (P=0/000078) و پوتامن راست (P=0/000017) گروه كنترل گزارش شد. نتيجه گيري. با افزايش شدت اختلالات در گروه LMCI ميزان رسوبات پارامغناطيسي مانند آهن در هسته پوتامن چپ افزايش پيدا مي كند. بنابراين مقادير QSM هسته پوتامن چپ مي تواند به عنوان نشانگري از شدت درجه اختلال در مراحل پيشرفته اختلالات شناختي استفاده شود. پيامدهاي عملي. رسوبات آهن از طريق مسيرهاي مختلفي باعث آسيب به نورون ها و ايجاد اختلالات شناختي مي شوند. امروزه به كمك روش تصويربرداري كمي پذيرفتاري مغناطيسي، مقدار تجمع آهن در نواحي مختلف مغز قابل ارزيابي و اندازه گيري است. اين پژوهش با هدف شناسايي تغييرات رسوب آهن هسته هاي مغز در مراحل مختلف اختلالات شناختي با استفاده از روش (QSM) به معرفي نشانگرهاي زيستي جهت تشخيص زودهنگام اين اختلالات مي پردازد.