رفتارهاي پرخطر رانندگي: مرور گسترده

زمينه. رفتارهاي پر خطر رانندگي خطر آسيب و مرگ ناشي از تصادف را افزايش مي دهد. رفتارهاي متفاوتي در مطالعات به عنوان رفتار پر خطر رانندگي معرفي شده اند و تعاريف متمايزي از آن وجود دارد. هدف اين پژوهش مروري، تعيين رفتارهاي پرخطر رانندگي بر اساس متون منتشر شده توسط محققان است. روش كار. براساس چارچوب آركسي و اومالي (Arkesy and OMalley)، يك مطالعه مرور گسترده (scoping review) انجام گرفت. جستجوي متون با استفاده از پايگاه هاي اطلاعاتي PubMed ،Embase ،Scopus و Web of Science انجام شد. مجلات مرتبط به صورت دستي جستجو و به رفرنس مقالات وارد شده به مطالعه نيز مراجعه شد. مقالات به طور مستقل توسط دو نفر از محققان غربالگري شدند. داده ها به صورت نظام مند با استفاده از يك جدول استخراج از پيش تعيين شده، از مقالات استخراج شدند. يافته ها. با جستجوي متون 3761 مقاله يافت شد و با غربالگري، 45 مقاله وارد مطالعه شدند. اكثر مطالعات وارد شده، از كشور امريكا (13 مطالعه) بودند و بعد از آن ايران (5 مطالعه)، استراليا (4 مطالعه) و چين (4 مطالعه) قرار داشتند. رانندگي با سرعت غير مجاز (در 70 درصد مطالعات)، رانندگي در حالت مستي (52 درصد)، رانندگي تهاجمي (44 درصد)، تعقيب خودرو ديگر (41 درصد) و نبستن كمربند ايمني (37 درصد) شايع ترين رفتارهاي پرخطر رانندگي گزارش شده در مطالعات بودند. نتيجه گيري. نتايج اين مطالعه موجب شناسايي رفتارهاي پرخطر رانندگي رايج در كشورهاي مختلف شد. تعريف مفهوم و شناسايي رفتارهاي پر خطر رانندگي به صورت يكسان مي تواند راهكاري براي طراحي و اجراي مداخلات اثر بخش جهت پيشگيري از بروز اين رفتارها باشد. پيامدهاي عملي. نتايج اين مطالعه مي تواند سياست گذاران را جهت تدوين سياست ها و برنامه هاي پيشگيري و كاهش آسيب اين رفتارها در سطوح مختلف ملي، منطقه اي و محلي راهنمايي كند.