سنجش گزارش‌هاي تاريخ طبري از چگونگي ازدواج حضرت خديجه(س) و پيامبر(ص) براساس روش نظريه بنياد

بازتاب اخبار ازدواج حضرت خديجه(س) و پيامبر(ص) در منابع تاريخي به‌شيوه‌هاي متفاوت و به‌گونه‌اي ناهمگون مطرح شده است. تنوع محتوايي و مضموني روايت‌ها به‌صورت اسطوره‌سازي، داستان‌پردازي و برجسته‌سازي برخي گزاره‌هاي اين واقعه در ذيل گزارش‌هاي تاريخي مرتبط با موضوع آشكار است و مي‌تواند بر نوع نگاه مخاطب به اين واقعه و دور كردن آن از واقعيت اثرگذار باشد. با توجه به اهميت شناخت بهتر محتواي اين گزارش‌ها، پژوهش پيش‌رو با استفاده از روش نظريه بنياد (زمينه‌اي) به‌سنجش گزارش‌هاي تاريخ طبري مرتبط با اين بحث پرداخته است. طبري (م 310 ه.ق) از اين‌رو مبناي پژوهش حاضر قرار گرفته كه هم با ثبت روايت‌هاي گوناگون از جامعيت بيشتري نسبت به ديگر منابع تاريخي برخوردار و هم محل رجوع اهل فن و عامه مردم است.كاربست اين روش در پژوهش موجود از طريق شناسايي مفاهيم، مقوله‌ها و روابط معنايي آنها به‌يافتن معيار غالب در متن گزارش‌هاي طبري از ازدواج حضرت خديجه و پيامبر(ص) پرداخته است و ويژگي‌هاي خُلقي و شخصيتي خديجه(س) و پيامبر(ص) را به‌عنوان مقوله اصلي در امر ازدواج آنان پيش‌بيني مي‌كند.