روش‌ الكتره فازي مردد در مديريت ريسك‌هاي زمين‌شناسي و ژئوتكنيكي پروژه‌هاي تونل‌سازي

فضاهاي زيرزميني در محيط‌هايي با شرايط زمين‌شناسي و ژئوتكنيكي با عدم قطعيت بالا اجرا مي‌شوند و ريسك‌هاي زيادي را نيز در بر دارند. بيشترين حوادث و رخدادها اغلب با عدم قطعيت در ساخت و اجراي اين سازه‌ها همراه است؛ بنابراين جلوگيري از وقوع حوادث با پيشرفت روش‌هاي تحليل و مديريت ريسك امري ضروري است. در اين تحقيق به كمك روش الكتره فازي مردد، روشي براي مديريت ريسك‌هاي موجود در تونل خط 3 قطار شهري مشهد ارائه مي‌شود. بر اساس پاسخ متخصصان و خبرگان به پرسشنامه‌هاي تهيه شده، ريسك‌هاي مختلف زمين‌شناسي و ژئوتكنيكي موجود در پروژه شناسايي شده و همچنين پاسخ‌هاي مورد نظر براي كاهش اثرات اين ريسك‌ها مشخص و سپس با استفاده از روش‌هاي تصميم‌گيري فازي مردد رتبه‌بندي پاسخ اين ريسك‌ها بر مبناي درجه اهميت آن‌ها انجام مي‌گيرد. نتايج نهايي نشان‌دهنده آن است كه تهيه پروفيل زمين شناسي مهندسي طول مسير با استفاده از اطلاعات به دست آمده و استفاده از رو ش هاي بهسازي خا ك در رتبه اول قرار گرفته اند. حفر ترانشه براي بررسي‌هاي كم‌عمق در مسير حفر تونل در رتبه دوم و رعايت و اجراي صحيح و به موقع دستورالعمل‌هاي فني حفاري به منظور محدودسازي نشست‌هاي القايي در رتبه سوم به لحاظ اهميت قرارگرفته‌اند.