تأثير درمان فعال‌سازي رفتاري بر درماندگي آموخته‌شده و سرسختي روان‌شناختي در زنان افسرده

The effect of behavioral activation therapy on learned helplessness and psychological toughness in depressed women

هدف: زنان افسرده داراي مشكلات روان­شناختي هستند كه براي كاهش آن نياز به مداخلاتي هم­چون فعال­سازي رفتاري مي­ باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير درمان درمان فعال‌سازي رفتاري بر درماندگي آموخته‌شده و سرسختي روان­شناختي در زنان افسرده بود. روش­: طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه افراد مبتلا به افسردگي شهر بابل بود كه در سال 1399 به كلينيك‌هاي روان‌ درماني سطح شهر بابل مراجعه كرده بودند. 30 نفر از كساني كه در پرسشنامه افسردگي بك نمره متوسط به بالا كسب كردند، به‌صورت دردسترس انتخاب شدند و در 2 گروه (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه كنترل) به‌صورت تصادفي قرار گرفتند. گروه مداخله طي 8 جلسه تحت درمان فعال‌سازي رفتاري بر اساس پروتكل ليهي، هالند و مك گين (2011) به صورت گروهي هفته اي يك­بار و به ­مدت 90 دقيقه قرار گرفتند اما در مورد گروه كنترل اقدامي انجام نشد. پرسشنامه­ درماندگي آموخته‌شده كوينلس و نلسون(1988) و سرسختي روان­شناختي اهواز كيامرثي، نجاريان و مهرابي زاده (1999) در مورد آن­ها اجرا شد. بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با آزمون­هاي توصيفي و تحليل كوواريانس و با استفاده از نرم افزار SPSS-23 انجام شد. ميزان P كمتر از 0.05 معني ­داري در نظر گرفته شد. يافته ­ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد درمان فعال‌سازي رفتاري بر درماندگي آموخته‌شده (49/24 = F) و سرسختي روان­شناختي (17/58 = F) در زنان افسرده تاثير داشت (P<0.001). ميزان اين تأثير در متغير درماندگي آموخته‌شده بر اساس مجذور ضريب اتا برابر با 52 درصد و در متغير سرسختي روان­شناختي برابر با 37 درصد بود. نتيجه ­گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش، فعال‌سازي رفتاري مي­ تواند براي كاهش مشكلات روان­شناختي زنان افسرده و افزايش سرسختي آن­ها، مورد استفاده قرار گيرد.

Aim: Depressed women have psychological problems that require interventions such as behavioral activation to reduce them. The purpose of this study was to investigate the effect of behavioral activation therapy on learned helplessness and psychological toughness in depressed women. Methodology: The research design was a semi-experimental pre-test post-test with a control group. The statistical population of the research included all the people suffering from depression in Babol city who had referred to psychotherapy clinics in Babol city in 2019. Thirty people who scored medium to high in the Beck Depression Questionnaire were randomly selected and assigned into two groups (15 people in the experimental group and 15 people in the control group). The intervention group underwent 90-minute behavioral activation therapy from Leahy, Holland & McGinn (2002) in 8 sessions once a week in groups, but no action was taken in the control group. Quinles and Nelson's (1988) learned helplessness questionnaire and Ahvaz Kiamarthi, Najarian and Mehrabizadeh's (1999) psychological toughness questionnaire were applied to them. Data analysis was done with descriptive tests (mean and standard deviation) and covariance analysis using SPSS version 23 software. P value less than 0.05 was considered significant. Results: The results of covariance analysis indicated that behavioral activation treatment had an effect on learned helplessness (F = 49.24) and psychological toughness (F = 17.58) in depressed women(P<0.001). The amount of this effect in the variable of learned helplessness based on the square of the eta coefficient was equal to 52% and in the variable of psychological toughness, it was equal to 37%. Conclusion: According to the results of this research, behavioral activation can be used to reduce the psychological problems of depressed women and increase their toughness.