نقش مدرسه و توانمندسازي معلمان در فرايند توسعه مطالعه موردي فارغ التحصيلان ده مدرسه غيرانتفاعي اسلامي تهران

مقاله حاضر رويكردي بنيادي به مسئله توسعه با توجه به نقش نهاد مدرسه و معلمان ارائه مي دهد. ابتدا توسعه را فراتر از افزايش درآمد ملي معنا كرديم و اهميت مهارتهاي شناختي و ارتباطي را در دستيابي به توسعه بررسي كرديم. سپس با توجه به پژوهش‌هاي اقتصاددانان و دانشمندان علوم شناختي نشان داديم كه سنين ابتدايي زندگي در نهادينه شدن مهارتهاي زندگي، نقشي اساسي ايفا مي كند. در ادامه نقش نهاد مدرسه را در تربيت نسل آينده با بررسي برنامه هاي اجرا شده در كشورهاي مختلف تبيين كرديم. سپس مدل پيشنهادي خود (تربيت متعادل) را بر اساس چهارچوب پيشنهادي ليكونا و نيز مهارتهاي مشترك موجود در منابع بانك جهاني، سازمان جهاني بهداشت، توصيه هاي مجمع جهاني اقتصاد براي سال 2025 و OECD براي سال 2030، عرضه كرديم كه در آن از فرهنگ خود و آموزه هاي وحياني در راستاي آموزش مهارتها و تثبيت آنها استفاده شده است. براي سنجش نقش مدرسه در نهادينه كردن اين مهارتها، پرسشنامه اي طراحي شد كه در 5 حيطه، مهارتهاي زندگي مورد تاكيد WHO را مورد سؤال قرار مي‌دهد. پرسش شوندگان، 411 فارغ التحصيل از 10 مدرسه غير انتفاعي اسلامي در شهر تهران بودند. بر اساس پرسشنامه، مهارت مديريت اضطراب (و در حالت كلي احساسات) وضعيت چندان قابل قبولي در اين افراد ندارد. همچنين همبستگي مهارت مديريت اضطراب با هر چهار حيطه ي مهارتي ديگر بر اساس روش حداقل مربعات معمولي تأييد شد.