محاسبه فرار مالياتي در پايه درآمد اشخاص حقوقي و بررسي پايداري آن با استفاده از روش اثرگذاري غيرخطي حدآستانه

هدف از اين پژوهش محاسبه ميزان فرار مالياتي در پايه درآمد اشخاص حقوقي و بررسي پايداري آن است كه از طريق برآورد تابع تقاضاي پولي تانزي طي دوره زماني 1370-1397 انجام گرفته است. در برآورد تابع تقاضا نسبت پول نقد در گردش به حجم نقدينگي به عنوان متغير وابسته و متغيرهاي بار مالياتي اشخاص حقوقي، نسبت حقوق و دستمزد به درآمد ملي، درآمد سرانه ملي حقيقي، نرخ بهره حقيقي و درآمدهاي نفتي حقيقي به عنوان متغيرهاي توضيحي براي بررسي انتخاب شده اند. سپس با نتايج تخمين و محاسبات انجام شده با استفاده از روش اثرگذاري خطي و غير خطي بر روي فرارمالياتي در پايه درآمد اشخاص حقوقي در طي دوره مورد نظر با رگرسيون حدآستانه مورد آزمون قرار گرفته است. يافته هاي پژوهش دلالت بر مدل غيرخطي مبتني با معني دار بودن ضرايب، نتايج رضايت بخش تري را نسبت به مدل خطي ارائه داد. نتايج حاصل از آزمون غير خطي بودن الگو تاييد كننده وجود رابطه غيرخطي و ناپايداري فرارمالياتي درآمد اشخاص حقوقي است. سرعت گذار بين دو رژيم فرار مالياتي، با توجه به پارامتر گذار تخمين زده شده معادل 3.20 است كه نشان مي دهد تغيير فرار مالياتي به شدت از داده هاي گذشته فرار مالياتي اثرپذيري خواهد داشت و تغييرات فرار مالياتي بر رفتار اين متغير اثرگذار خواهد بود.